Agenor Romuald Gołuchowski
Agenor Romuald Onufry Gołuchowski (1812-1875) był polskim arystokratą, hrabią galicyjskim oraz austriackim politykiem konserwatywnym. Pełnił funkcje namiestnika Galicji oraz ministra spraw wewnętrznych Austrii.
Rodzina
Urodził się 8 lutego 1812 roku w Skale. Był synem Wojciecha Gołuchowskiego i Zofii z Czyżów. W 1848 roku ożenił się z hr. Marią Karoliną Baworowską, z którą miał sześcioro dzieci, w tym Agenora Gołuchowskiego, polityka w rządzie Austro-Węgier.
Życiorys
W 1839 roku uzyskał tytuł doktora prawa. Po odziedziczeniu majątku wszedł do Sejmu Stanowego. W 1843 roku został sekretarzem gubernialnym. Jako namiestnik Galicji (1849-1859, 1866-1868, 1871-1875) współpracował z władzami austriackimi, chroniąc interesy ziemiaństwa. Jego podejście do reformy włościańskiej i języka wykładowego w szkołach wzbudzało kontrowersje.
W 1859 roku objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych, gdzie dążył do ograniczenia wpływów niemieckiej biurokracji. Wprowadził częściowe uprawnienia dla języka polskiego w urzędach i sądach.
Gołuchowski był również inicjatorem wielu inwestycji edukacyjnych i infrastrukturalnych w Galicji, w tym budowy szkół oraz kolei. Po zakończeniu swojej kariery politycznej został pochowany w rodzinnym majątku w Skale.
Honorowe obywatelstwa
Gołuchowski otrzymał honorowe obywatelstwa 66 miast w Galicji, w tym Lwowa, Krakowa i Rzeszowa. Był członkiem honorowym Towarzystwa Muzycznego w Galicji oraz Towarzystwa Łowieckiego w Radowcu.
Odznaczenia
- Krzyż Wielki Orderu Świętego Szczepana (Austro-Węgry)
- Order Korony Żelaznej I klasy (Austro-Węgry)
- Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie)
- Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie)
- Krzyż Wielki Orderu Korony (Rumunia)
- Kawaler honorowy Zakonu Joannitów
Agenor Romuald Gołuchowski był istotną postacią w historii Galicji, a jego działania miały znaczący wpływ na rozwój regionu w XIX wieku.
