Kościół Opieki św. Józefa we Wrocławiu

Kościół Opieki św. Józefa we Wrocławiu

Kościół Opieki św. Józefa, wcześniej znany jako kościół św. Urszuli i Jedenastu Tysięcy Dziewic, to klasycystyczno-neoromańska świątynia zbudowana w latach 1821-1823 według projektu architekta Carla Ferdinanda Langhansa. Znajduje się we Wrocławiu przy ul. Ołbińskiej 1.

Historia

Historia tego miejsca sięga 1362 roku, kiedy to w pobliżu powstało leprozorium dla kobiet. W 1400 roku utworzono parafię św. Urszuli, a w 1546 wzniesiono nową świątynię. W 1806, w obliczu zagrożenia wojsk napoleońskich, kościół został spalony przez władze pruskie. Odbudowę rozpoczęto w 1807 roku, a nową konstrukcję ukończono w 1823.

W czasie II wojny światowej kościół przetrwał z niewielkimi zniszczeniami. W 1946 roku przekazano go karmelitom bosym, a jego wezwanie zmieniono na obecne. W 1966 roku utworzono przy kościele parafię Opieki św. Józefa, a obiekt był wielokrotnie odnawiany i remontowany, w tym po powodzi w 1997 roku.

Architektura

Kościół zbudowany jest na planie dwunastoboku, z dachem namiotowym i szeroką latarnią. Elewacje mają styl arkadowy, a dekoracje nawiązują do romanizmu i gotyku. Wnętrze posiada arkadowe krużganki wokół centralnej hali, co było dostosowane do potrzeb protestanckiego kościoła. Główna fasada flankowana jest przez wieżyczki, a w niszach portali znajdują się gotyckie płaskorzeźby z lat 1480-1490.

W kościele znajdują się 47-głosowe organy oraz replika Kaplicy Ostrobramskiej, która została zbudowana w latach 1946-48 na prośbę społeczności wileńskiej.

Podsumowanie

Kościół Opieki św. Józefa we Wrocławiu jest istotnym elementem historycznym i architektonicznym regionu. Jego bogata historia, stylowa architektura oraz obecna rola w życiu religijnym Wrocławia czynią go miejscem o dużym znaczeniu dla lokalnej społeczności.