Adam Ostrowski
Adam Ostrowski (17 września 1911 – 15 stycznia 1977) był polskim prawnikiem i politykiem. W czasie II wojny światowej pełnił funkcję Okręgowego Delegata Rządu w Lwowie, a po wojnie był ambasadorem w Szwecji i Włoszech.
Życiorys
Ostrowski ukończył gimnazjum we Lwowie oraz Wydział Prawa na Uniwersytecie Jana Kazimierza w 1933 roku. Pracował jako asystent w Katedrze Teorii Prawa oraz jako pełnomocnik do spraw młodzieży rektora uniwersytetu. W czasie pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa (1939–1941) zrezygnował z pracy na uczelni z powodu protestów przeciw ukrainizacji Uniwersytetu. W 1943 roku wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) i zajął się działalnością konspiracyjną.
Ostrowski został Okręgowym Delegatem Rządu w Lwowie 15 marca 1944 roku, gdzie koordynował działania mające na celu przeciwdziałanie ewakuacji Polaków z regionu. Po zajęciu Lwowa przez Sowietów w 1944 roku został aresztowany przez NKWD. Po współpracy z NKWD, która wpłynęła na dalszy rozwój jego kariery, został zwolniony i dokooptowany do Krajowej Rady Narodowej. W 1945 roku objął stanowisko zastępcy kierownika resortu administracji publicznej PKWN, a następnie został wojewodą krakowskim oraz ambasadorem w Szwecji i Rzymie.
W latach 1950-1967 Ostrowski pracował w Komitecie do spraw Radiofonii oraz pełnił funkcję dyrektora Państwowego Instytutu Wydawniczego. Od 1957 roku był prezesem Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. Zmarł 15 stycznia 1977 roku i został pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1945)
- Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1965)
Przypisy
W jego biografii uwzględnione są kluczowe momenty dotyczące działalności w okresie II wojny światowej oraz po wojnie, które miały wpływ na historię Polski.
