Charles Januarius Edward Acton
Charles Januarius Edward Acton (1803-1847) był angielskim duchownym katolickim i kardynałem. Urodził się 6 marca 1803 roku w Neapolu, w rodzinie o znaczącej pozycji, jako syn sir Johna Francisa Actona, szefa rządu Neapolu.
Wykształcenie i kariera
Acton kształcił się w Anglii, a następnie w Papieskiej Akademii Duchowieństwa Szlacheckiego w Rzymie. Po przyjęciu święceń kapłańskich rozpoczął pracę w dyplomacji Watykanu, pełniąc m.in. funkcję sekretarza nuncjatury we Francji. W swojej karierze zajmował również stanowiska:
- Prałat domowy papieża Leona XII
- Gubernator Bolonii
- Sekretarz Kongregacji Dyscypliny Zakonnej
- Audytor generalny Komnaty Apostolskiej (od lutego 1837)
Nominacja kardynalska
W lutym 1839 roku papież Grzegorz XVI mianował go kardynałem, początkowo w tajemnicy (in pectore). Po ogłoszeniu nominacji, Acton zyskał tytuł prezbitera S. Mariae de Pace (27 stycznia 1842). Był zaangażowany w reorganizację struktury Kościoła w Anglii, co doprowadziło do podziału na osiem wikariatów apostolskich w 1840 roku.
Ostatnie lata
W 1845 roku Acton uczestniczył jako tłumacz w rozmowie papieża Grzegorza XVI z carem Mikołajem I. Po śmierci Grzegorza XVI w 1846 roku, wziął udział w konklawe, po którym nowy papież Pius IX mianował go prefektem Kongregacji Odpustów i Relikwii oraz nadał mu tytuł prezbiterski S. Marco (grudzień 1846). Wkrótce jednak zrezygnował z urzędów w Kurii i udał się do Neapolu, gdzie zmarł 23 czerwca 1847 roku. Został pochowany w katedrze metropolitalnej w Neapolu.
Jego bratankiem był znany angielski historyk John Acton.
Podsumowanie
Charles Acton był znaczącą postacią w Kościele katolickim XIX wieku, która odegrała kluczową rolę w dyplomacji Watykanu oraz reformach strukturalnych Kościoła w Anglii.
