Błotniarkowate (Lymnaeidae)
Błotniarkowate to rodzina słodkowodnych ślimaków płucodysznych, obejmująca średnie i duże gatunki o różnorodnych kształtach muszli, takich jak stożkowate, wieżyczkowate czy kuliste. Mimo tej różnorodności, charakteryzują się jednorodnością w budowie anatomicznej.
Występowanie
Ślimaki te są szeroko rozpowszechnione na całym świecie, z wyjątkiem obszarów polarnych. Można je znaleźć w płytkich wodach stojących i wolno płynących, a także w głębszych akwenach oraz górskich potokach.
Budowa
Muszle błotniarkowatych mają wysokość od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Ich głowa jest duża z dwoma szerokimi, trójkątnymi czułkami, a oczy znajdują się na ich podstawie. Noga jest mocna i szeroka, z prostym zakończeniem.
Ekologia
Błotniarkowate odżywiają się zarówno żywymi, jak i martwymi roślinami oraz padliną. Stanowią ważny element diety ryb i ptaków wodnych, a także niektórych innych gatunków zwierząt, które mogą wypełzać na brzeg wód.
Znaczenie dla człowieka
Rodzina ta ma znaczenie w medycynie, w tym weterynaryjnej, ponieważ błotniarkowate mogą zagrażać zdrowiu ludzi i zwierząt gospodarskich. Są one żywicielami pośrednimi wielu pasożytów, w tym przywr, co prowadzi do poważnych strat materialnych. Przykładem jest błotniarka moczarowa, która przenosi motylicę wątrobową.
Systematyka
Rodzina ta obejmuje blisko 1800 opisanych gatunków, jednak wiele z nich to formy ekologiczne. Szacuje się, że poprawnie opisanych gatunków jest mniej niż 100, w tym 11 występujących w Polsce. Analiza filogenetyczna sugeruje istnienie trzech kladów zgodnych z geograficznym pochodzeniem gatunków: Ameryka, Eurazja i region indopacyficzny.
Rodzaje
- Acella
- Adelinella
- Austropeplea
- Bakerilymnaea
- Boskovicia
- Bullastra
- Bulimnea
- Catascopia
- Corymbina
- Erinna
- Fisherola
- Galba
- Kutikina
- Lanx
- Lymnaea
- Myxas
- Omphiscola
- Pseudisidora
- Pseudosuccinea
- Radix
- Stagnicola
- Valenciennius
- Velutinopsis
- Zagrabia
Rodzajem typowym jest Lymnaea.
