Wolf Wondratschek (ur. 14 sierpnia 1943 w Rudolstadt) to niemiecki pisarz, który zdobył uznanie w literaturze współczesnej.
Życiorys
Wolf Wondratschek dorastał w Karlsruhe. W latach 1962–1967 studiował literaturoznawstwo, filozofię i socjologię na uniwersytetach w Heidelbergu, Getyndze i Frankfurcie nad Menem. W tym czasie był redaktorem czasopisma literackiego „Tekst i krytyka” (1964–1965). Po ukończeniu studiów osiedlił się w Monachium jako niezależny pisarz. W latach 1970–1971 gościnnie wykładał na uniwersytecie w Warwick. Pod koniec lat 80. odbył liczne podróże do USA i Meksyku, a od lat 90. mieszka okresowo w Wiedniu.
Praca literacka
Wondratschek rozpoczął karierę od wierszy i opowiadań, które były oryginalne w porównaniu do ówczesnych kanonów. W latach 70. opublikował kilka tomików wierszy, które osiągnęły wysokie nakłady i przyczyniły się do jego reputacji jako jednego z nielicznych niemieckojęzycznych poetów rocka. W jego późniejszej twórczości dominowała proza, w której często eksplorował tematy związane z relacjami damsko-męskimi oraz showbiznesem. Wondratschek jest również autorem słuchowisk i scenariuszy filmowych, z których niektóre zostały zrealizowane przez Wernera Schroetera.
W 1968 roku otrzymał nagrodę Leonce i Lena, a w kolejnym roku zdobył nagrodę inwalidów wojennych dla autorów słuchowisk.
Utwory
Niektóre z jego najważniejszych dzieł to:
- Früher begann der Tag mit einer Schußwunde (1969)
- Ein Bauer zeugt mit einer Bäuerin einen Bauernjungen, der unbedingt Knecht werden will (1970)
- Paul oder Die Zerstörung eines Hörbeispiels (1971)
- Die Hundente (1972, z Berndem Brummbärem)
- Menschen, Orte, Fäuste (1987)
- Oktober der Schweine (1993)
- Kelly-Briefe (1998)
- Mozarts Friseur (2002)
Przekłady
Wondratschek przetłumaczył trzy tomy Dzieł zebranych Juliusza Verne’a (1967-1968).
Bibliografia
- Wolf Wondratschek (Monachium 1971)
