„`html
Artur Axmann
Artur Axmann (18 lutego 1913 – 24 października 1996) był niemieckim działaczem partyjnym i wojskowym, pełniącym funkcję drugiego i ostatniego Reichsjugendführera oraz lidera organizacji paramilitarnej Hitlerjugend. Był jednym z najwyżej postawionych dygnitarzy III Rzeszy, który przeżył wojnę. Po wojnie został skazany za „podżeganie młodzieży do nienawiści” i odbył karę w obozie pracy.
Życiorys
Axmann urodził się jako najmłodszy z pięciorga dzieci. W 1916 roku rodzina przeniosła się do Wedding w Berlinie. Edukację rozpoczął w 1919 roku, a dzięki osiągnięciom przeniósł się do szkoły średniej. Zainteresowanie narodowym socjalizmem wzbudziła w nim przemowa Josepha Goebbelsa w 1928 roku, co skłoniło go do wstąpienia do Hitlerjugend w tym samym roku.
W 1931 roku, po ukończeniu szkoły, Axmann rozpoczął studia na Uniwersytecie Berlińskim, które przerwał, aby wspierać rodzinę. W 1931 roku dołączył do NSDAP, a w 1932 roku objął kierownictwo w Hitlerjugend, zajmując się organizacją komórek zawodowych.
Po wojnie
Po II wojnie światowej Axmann był krótko aresztowany, a następnie ponownie zatrzymany w 1947 roku. W 1949 roku został skazany w procesie denazyfikacyjnym na ponad trzy lata obozu pracy, z czego część kary zrealizowano w areszcie. W 1958 roku sąd berliński nałożył na niego grzywnę w wysokości 35 000 marek za podżeganie młodzieży do nienawiści, którą uregulował ze sprzedaży nieruchomości.
Śmierć
Axmann zmarł 24 października 1996 roku w Berlinie w wieku 83 lat.
Linki zewnętrzne
- Artur Axmann – Einziges Interview mit dem Reichsjugendführer, 1995 (Teil 1) (wywiad z 1995 roku, niem.)
„`
