Kazimierz Wiłkomirski
Kazimierz Wiłkomirski (ur. 1 września 1900 w Moskwie, zm. 7 marca 1995 w Warszawie) był wybitnym polskim wiolonczelistą, kompozytorem, dyrygentem i pedagogiem.
Życiorys i edukacja
Urodził się w rodzinie muzycznej. Jego ojciec, Alfred, był skrzypkiem i dyrygentem, a matka Aniela była pianistką. Kazimierz rozpoczął naukę gry na wiolonczeli w wieku 8 lat, a jego edukacja muzyczna obejmowała studia w Konserwatorium Moskiewskim oraz w Konserwatorium w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem.
Kariera muzyczna
Wiłkomirski rozpoczął karierę muzyczną jako dziecięcy kameralista, występując z rodzeństwem. Jego pierwsze koncerty miały miejsce w latach 1913-1919. Przez wiele lat był wiolonczelistą w orkiestrach, a także dyrygentem. W czasie II wojny światowej kontynuował działalność muzyczną w Warszawie, gdzie brał udział w prawykonaniach utworów współczesnych.
Jako dyrygent zadebiutował w 1927 roku, a jego międzynarodowe występy obejmowały wiele krajów, w tym Związek Radziecki i Izrael. Wiłkomirski był także dyrektorem artystycznym w kilku teatrach operowych.
Działalność pedagogiczna
Wiłkomirski był aktywnym pedagogiem, prowadząc zajęcia w szkołach muzycznych oraz na uczelniach takich jak PWSM w Łodzi, Wrocławiu i Warszawie. Uczył wielu znanych muzyków, w tym wiolonczelistów i dyrygentów.
Ordery i odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1980)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1969)
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie)
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
Nagrody
Wiłkomirski otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia w latach 1964, 1967 i 1980.
Spuścizna i upamiętnienie
Wiłkomirski zapisał się w historii muzyki polskiej jako wybitny artysta i pedagog. Jego działalność wpłynęła na rozwój polskiej kameralistyki. W 1991 roku zainicjowano Młodzieżowy Międzynarodowy Konkurs Wiolonczelowy jego imienia w Poznaniu.
Ważniejsze kompozycje
- Dwa preludia na wiolonczelę i fortepian (1918)
- Symfonia koncertująca na wiolonczelę i orkiestrę (1950)
- Kantata o św. Jacku (1957)
Podsumowanie
Kazimierz Wiłkomirski był wybitną postacią w polskiej muzyce XX wieku, zasłużonym wiolonczelistą, dyrygentem i pedagogiem, którego osiągnięcia muzyczne i pedagogiczne pozostają nieocenione.
