Proxima – powieść fantastycznonaukowa autorstwa Krzysztofa Borunia i Andrzeja Trepki, wydana po raz pierwszy w 1956 roku przez Wydawnictwo „Iskry”. Jest to druga część kosmicznej trylogii, której poprzednia część to Zagubiona przyszłość, a kolejna – Kosmiczni bracia.
Fabuła
Akcja powieści rozgrywa się w roku 2404, kiedy to Ziemianie wyruszają w podróż na pokładzie statku Astrobolid. Po 131 latach, częściowo spędzonych w hibernacji, docierają do układu Proxima Centauri. Na planecie znajdują prymitywne istoty rozumne, zwane Temidami, oraz ślady znacznie bardziej zaawansowanej cywilizacji.
Okazuje się, że ta wyższa cywilizacja pochodzi z Urpy, gdzie Ziemianie odkrywają zamrożone podziemne miasta. Z tego miejsca Urpianie wyemigrowali na Juventę, planetę w układzie Alfa Centauri. Ziemianie, korzystając z technologii urpiańskiej, konstruują statek o napędzie fotonowym i wyruszają w dalszą podróż do Alfa Centauri.
Analiza
W trzecim wydaniu powieści (wydanie „Iskry”, 1987) tekst został uwspółcześniony i wzbogacony o wątki związane z ekologią oraz inżynierią genetyczną. Autorzy starali się dostosować treść do ówczesnych poglądów naukowych, korzystając z konsultacji naukowców.
Odbiór
Powieść zdobyła uznanie, zajmując 3. miejsce w plebiscycie na najciekawszą książkę SF wydaną w Polsce Ludowej, ogłoszonym w maju 1976 roku przez Ogólnopolski Klub Miłośników Fantastyki i Science Fiction.
Przypisy
- Kategoria: Powieści fantastycznonaukowe z 1955 roku
- Kategoria: Polskie powieści fantastycznonaukowe
- Kategoria: Twórczość Andrzeja Trepki
- Kategoria: Twórczość Krzysztofa Borunia
