Hugues-Félicité-Robert de Lamennais
Hugues-Félicité-Robert de Lamennais (1782-1854) był francuskim księdzem, ideologiem i pisarzem, znanym z krytyki ultramontanizmu oraz dążeń do reform Kościoła katolickiego.
Życiorys
Początkowo Lamennais nie był osobą religijną, jednak nawrócenie przyniosło mu wsparcie ze strony brata, Jean-Marie. W okresie swojej działalności był zwolennikiem ultramontanizmu, lecz w 1841 roku zerwał z Kościołem, koncentrując się na polityce.
W 1830 roku założył i redagował dziennik „L’Avenir”, w którym starał się stawić opór gallikanizmowi we Francji. Jego poglądy zostały potępione przez papieża Grzegorza XVI w encyklice Mirari vos, co skłoniło Lamennaisa do uległości. Jednak wkrótce zmienił zdanie, twierdząc, że papież nie może zakazać mu jego przekonań. Kontynuując działalność w „L’Avenir”, radykalizował swoje poglądy, krytykując papieża jako „niemego świadka” krzywd społecznych. Ostatecznie zerwał z Kościołem i zaczął przyciągać się do idei socjalistycznych.
Poglądy
W swoim dziele Essai sur l’indifference en matière de religion z 1817 roku Lamennais skrytykował indyferentyzm religijny w państwach. Uważał, że indywidualizm Lutra osłabił religię, a myśliciele tacy jak Kartezjusz i Leibniz wpłynęli negatywnie na filozofię. Krytykował również wyzysk pracowników i ucisk podatkowy, co doprowadziło do jego aresztowania w 1841 roku.
Związki z Polską
Lamennais miał bliskie relacje z Adamem Mickiewiczem. Był zaniepokojony papieskim brewe Impensa charitas, które potępiało powstanie listopadowe. Napisał również książkę „Słowa wieszcze”.
Podsumowanie
Hugues-Félicité-Robert de Lamennais był istotną postacią w historii myśli politycznej oraz religijnej Francji, łącząc w swoich poglądach elementy ultramontanizmu z krytyką społeczną i polityczną. Jego prace miały również wpływ na literaturę polską.