Spontaniczne złamanie symetrii
Spontaniczne złamanie symetrii to zjawisko w fizyce, które występuje, gdy stan podstawowy układu ma niższą symetrię, niż sama symetria układu. Złamanie symetrii ujawnia się w wysokich energiach, gdzie symetryczne stany zaczynają się przekształcać i stają się nieodróżnialne.
Wyprowadzenie na przykładzie
Przykładowo, jeśli energia układu fizycznego zależy od parametru i jest opisana równaniem:
Równanie to jest symetryczne względem , ale ma dwa minima: i , które są niesymetryczne. Przy niskich energiach układ ujawnia dwa stany podstawowe, co ilustruje zjawisko spontanicznego złamania symetrii. Przy wyższych energiach, wyjściowa symetria staje się widoczna, a oba stany podstawowe mieszają się w jeden symetryczny stan.
Analogia
Analogią do tego zjawiska mogą być monety w stanie nieważkości. Możemy je odróżnić, ale po upadku na płaszczyznę, nie możemy zamienić monet z orłem na monety z reszką bez podnoszenia ich, co ilustruje brak symetrii.
Przykłady złamanych symetrii w fizyce
Spontaniczne złamanie symetrii występuje w różnych dziedzinach fizyki, w tym:
Ferromagnetyzm
W fizyce fazy skondensowanej, spontaniczne złamanie symetrii odpowiada za namagnesowanie w ferromagnetykach. Układ spinów w krysztale ma symetrię grupy obrotów SO(3), a stan podstawowy preferuje ustawienie spinów wzdłuż jednej osi, co prowadzi do przejść fazowych.
Teorie pól kwantowych
W teoriach pól kwantowych, pola Higgsa mają niezerowe wartości w próżni, co powoduje, że stan podstawowy ma niższą symetrię. Na przykład, w Modelu Standardowym, symetria SUc(3)xSUL(2)xUY(1) ulega złamaniu do SUc(3)xUQ(1), prowadząc do pojawienia się bozonów Goldstona.
Inne przykłady
- Nadprzewodnictwo
- Teoria oddziaływań elektrosłabych
- Teorie wielkiej unifikacji
Symetrie przybliżone
W fizyce istnieje również zjawisko symetrii przybliżonej, które nie należy mylić z spontanicznym złamaniem symetrii. Przy łamaniu symetrii przybliżonej mogą pojawić się cząstki o spinie 0, zwane bozonami pseudogoldstonowskimi, takie jak mezony pi 0.