„`html
MiG-27
MiG-27 (ros. МиГ-27; kod NATO „Flogger D”) to radziecki myśliwiec bombardujący o zmiennej geometrii skrzydeł, zaprojektowany na bazie MiG-a-23. Samolot został przystosowany do ataków na cele naziemne oraz lotów na niskim pułapie.
Historia
Prace nad zmodyfikowaną wersją MiG-a-23 rozpoczęto w 1969 roku, a pierwszy lot samolotu odbył się w 1972 roku. W porównaniu do MiG-a-23, MiG-27 wprowadzał kilka istotnych zmian:
- Ścięty nos, który poprawił widoczność i pozbawiony radaru.
- Zainstalowany dalmierz laserowy oraz wyszukiwacz celów.
- Dodatkowe opancerzenie kokpitu.
- Wytrzymalsze podwozie, przystosowane do lotnisk polowych.
- Uproszczony silnik, dostosowany do lotów na małej wysokości.
W wyniku zmiany konstrukcji nosa, MiG-27 często był mylony z MiG-23 w literaturze, jednak odróżnić je można po braku regulowanych wlotów powietrza w MiG-u-27.
Użytkownicy
MiG-27 był używany przez Związek Radziecki, a później przez Rosję i Ukrainę. Aktualnie pozostaje na wyposażeniu sił zbrojnych Indii, Iranu, Kazachstanu, Kuby oraz Sri Lanki. Od 1986 roku MiG-27 był montowany, a od 1988 produkowany na licencji w Indiach jako MiG-27M Bahadur. W Indiach powstało 165 egzemplarzy tej maszyny, z których część została wyeksportowana do Sri Lanki.
Specyfikacja
- Typ: samolot myśliwsko-bombowy
- Napęd: 1 silnik turboodrzutowy Chaczaturow R-29-300
- Maksymalna prędkość: 1885 km/h (1,54 Macha) na pułapie 8000 m
- Pułap: 14 000 m
- Zasięg: 2500 km
- Uzbrojenie: 1 działko GSz-6-30 kal. 30 mm oraz 4000 kg uzbrojenia na 7 węzłach podwieszeń
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- MiG-27
- Kategoria: Radzieckie samoloty myśliwskie po 1945
- Kategoria: Samoloty myśliwsko-bombowe
- Kategoria: Samoloty o zmiennej geometrii skrzydeł
„`
