Kazimierz Dąbrowski
Kazimierz Dąbrowski, urodzony 14 lutego 1936 roku w Gnieźnie, to polski hokeista na trawie oraz olimpijczyk. Jego rodzicami byli Walenty i Magdalena Woźni. Ukończył Liceum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie w 1955 roku, a następnie Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego w Poznaniu (obecnie Akademia Wychowania Fizycznego) w 1959 roku. Jako pierwszy hokeista napisał pracę magisterską na temat rozwoju hokeja na trawie w Wielkopolsce.
Dąbrowski rozpoczął swoją przygodę z hokejem w wieku 10 lat, tuż po II wojnie światowej. Jego kariera sportowa była związana z gnieźnieńską Stellą, w której występował do 1974 roku. W tym czasie zdobył siedem tytułów mistrza Polski w latach: 1956, 1957, 1958, 1959, 1961, 1962 oraz 1964. W latach 1958–1961 grał również w kadrze narodowej, biorąc udział w turnieju olimpijskim w Rzymie w 1960 roku, gdzie Polska zajęła 12. miejsce. Na boisku pełnił rolę obrońcy.
Kariera trenerska i osiągnięcia
Po zakończeniu kariery zawodniczej Dąbrowski kontynuował swoją działalność w hokeju jako trener w Stelli Gniezno oraz w Polskim Związku Hokeja na Trawie. Otrzymał tytuł „Mistrza sportu” oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Życie prywatne
Kazimierz Dąbrowski jest mężem Sabiny Wilkosz, polonistki, z którą ma dwie córki: Ewę i Danutę, które również są lekarkami.
Podsumowanie
- Urodziny: 14 lutego 1936, Gniezno
- Klub: Stella Gniezno
- Mistrz Polski: 7 tytułów
- Udział w igrzyskach olimpijskich: 1960, Rzym
- Tytuły: „Mistrz sportu”, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
