Maschinenpistole 34(ö) – MP 34(ö)
Maschinenpistole 34(ö) (MP 34(ö), Solothurn S1-100) to niemiecki pistolet maszynowy zaprojektowany przez firmę Rheinmetall, produkowany przez szwajcarską Solothurn AG oraz austriacką Steyr. Należy podkreślić, że nie jest to tożsama konstrukcja z MP 34 opracowanym przez Hugo Schmeissera w zakładach Bergmanna.
Historia i produkcja
Broń MP 34(ö) była produkowana w różnych krajach i pod różnymi oznaczeniami. Oto kluczowe informacje:
- Produkcja w Danii jako BMK 32 dla armii duńskiej.
- Użycie w Waffen-SS pod oznaczeniem MP 34.
- Sprzedaż do krajów Ameryki Południowej (Chile, Salwador, Boliwia, Urugwaj).
- Wprowadzenie do uzbrojenia policji austriackiej w wersji Steyr 30 oraz Steyr 34 na amunicję 9 mm Mauser.
MP 34(ö) zadebiutował w czasie wojny o Gran Chaco w latach 30. XX wieku, strzelając amunicją .45 ACP. Wersje sprzedawane do Chin i Japonii używały amunicji Mausera kal. 7,63 x 25 mm.
Konstrukcja
MP 34(ö) jest automatyczną bronią działającą na zasadzie odrzutu swobodnego zamka. Oferuje możliwość strzelania ogniem pojedynczym lub ciągłym. Kluczowe cechy konstrukcji to:
- Przełącznik rodzaju ognia po lewej stronie komory zamkowej.
- Magazynek o pojemności 32 nabojów umieszczony z lewej strony.
- Ażurowa osłona lufy z uchwytem na bagnet (do 1939 roku).
- Mechaniczne przyrządy celownicze – muszka na osłonie lufy oraz nastawny celownik krzywkowy.
Użycie w armiach
Po aneksji Austrii przez Niemców w 1938 roku, pistolety produkowane przez Steyr zaczęły być używane przez niemieckie jednostki policyjne i oddziały SS. Broń ta była określana jako Steyr-Solothurn lub MP 34(ö), gdzie „ö” oznacza Austrię. Produkcja w latach 1939-1940 koncentrowała się na wersji z amunicją 9 x 19 mm Parabellum, która nie posiadała uchwytu na bagnet.
