Albatros B.II
Albatros B.II to niemiecki dwupłatowy samolot wielozadaniowy, który został skonstruowany w 1914 roku przez firmę Albatros Werke AG w Berlinie. Służył jako maszyna szkoleniowa, łącznikowa i rozpoznawcza.
Historia
Samolot powstał jako rozwinięcie modelu Albatros B.I, zaprojektowanego przez inż. Ernsta Heinkla. B.II okazał się sukcesem firmy Albatros, a produkcja seryjna rozpoczęła się w 1914 roku. Wytwarzano go w dwóch wersjach: podstawowej B.II i szkolnej B.IIa, która była wyposażona w podwójne sterownice i mocniejszy silnik Mercedes D.II.
W latach 1914-1918 wyprodukowano ponad 3000 egzemplarzy tego samolotu, zarówno w zakładach macierzystych, jak i na licencji w różnych fabrykach.
Użycie
Podczas I wojny światowej Albatros B.II był używany przez niemieckie i austro-węgierskie lotnictwo jako samolot łącznikowy oraz szkolny, a także do rozpoznania i bombardowania. Po wojnie, maszyny te kontynuowały służbę, przetrwając do lat 20. w roli szkoleniowej i w lotnictwie cywilnym. W latach 1918-1919 były także używane przez lotnictwo szwedzkie.
Użycie w lotnictwie polskim
W Polsce samoloty Albatros B.II pojawiły się po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, kiedy zdobyto 14 egzemplarzy. Dodatkowo, w 1920 roku zmontowano 15 maszyn z odzyskanych części. Łączna liczba używanych Albatrosów mogła wynieść nawet 64. W Polsce były głównie wykorzystywane do szkolenia, a także do zadań rozpoznawczych i bombowych w trakcie wojny polsko-radzieckiej. Samoloty te służyły w polskim lotnictwie wojskowym do połowy lat 20. oraz w cywilu do początku lat 30.
Opis konstrukcji
Albatros B.II to dwumiejscowy dwupłat o mieszanej, głównie drewnianej konstrukcji. Kadłub jest kratownicowy, pokryty blachą aluminiową i sklejką. Skrzydła są dwudźwigarowe, kryte płótnem, z lotkami umieszczonymi na górnym płacie. Maszyna jest napędzana silnikiem rzędowym Mercedes, z odkrytymi kabinami w układzie tandem. Usterzenie jest klasyczne, a podwozie stałe z płozą ogonową.
Bibliografia
- Krzysztof Chołoniewski, Wiesław Bączkowski, Samoloty wojskowe obcych konstrukcji 1918–1939 – Tomik 1, Barwa w lotnictwie polskim nr 6, Warszawa 1987
