Wzmacniacz elektroakustyczny
Wzmacniacz elektroakustyczny, znany również jako wzmacniacz audio, jest urządzeniem, które wzmacnia sygnały analogowe z różnych źródeł, takich jak gramofony, mikrofony czy odtwarzacze CD. Pracuje w zakresie częstotliwości od 16 Hz do 20 kHz.
Budowa i funkcjonalność
Wzmacniacze elektroakustyczne mogą być oparte na tranzystorach, lampach elektronowych lub obydwu typach jednocześnie. Ich wyjście podłączane jest do zestawu głośnikowego, co pozwala na przetwarzanie wzmocnionego sygnału na fale akustyczne. Często wyposażone są także w wyjście słuchawkowe.
Kluczowe parametry
Ważne parametry wzmacniacza elektroakustycznego to:
- Pasmo przenoszenia: zakres częstotliwości, jakie wzmacniacz jest w stanie przetwarzać.
- Charakterystyka częstotliwościowa: wykres ilustrujący zmiany wzmocnienia w kontekście pasma akustycznego.
- Stosunek sygnału do szumu (S/N ratio): wyrażany w decybelach (dB).
- Współczynnik zawartości harmonicznych (THD+N): określający procent zniekształceń w odniesieniu do sygnału wzorcowego.
- Współczynnik zniekształceń intermodulacyjnych: mierzy procent zniekształceń.
- Dynamika sygnału: wyrażana w decybelach (dB).
- Współczynnik tłumienia (damping factor): stosunek impedancji obciążenia do impedancji źródła.
- Maksymalna moc znamionowa: RMS moc skuteczna, wyrażana w watach (W).
- Obciążalność wyjścia: zakres dozwolonej impedancji zestawów głośnikowych.
- Sprawność energetyczna: zależna od zastosowanego wzmacniacza mocy.
Parametry te służą do ogólnej oceny jakości wzmacniacza, chociaż nie zawsze odzwierciedlają wierność sygnału wyjściowego względem wejściowego w kontekście odbioru psychoakustycznego.
Wzmacniacze hi-fi
W konstrukcjach wzmacniaczy hi-fi (high fidelity) dąży się do osiągnięcia szerokiego, równomiernego pasma przenoszenia, minimalnych zniekształceń oraz niskich szumów własnych, co wpływa na wysoką jakość dźwięku.
