Kolaboracja pod okupacją japońską podczas II wojny światowej
Podczas II wojny światowej, okupacja japońska w Azji prowadziła do powstania kolaboracji, związanej z ideą „Wielkiej Wschodnioazjatyckiej Strefy Wspólnego Dobrobytu”. Strefa ta obejmowała terytoria podbite przez Japonię, takie jak Birma, Tajlandia, Malezja, Filipiny, Indochiny i Indie Holenderskie. W dniu 5 listopada 1943 roku w Tokio odbyło się Zgromadzenie Narodów Wschodniej Azji, które zakończyło się przyjęciem „Wspólnej deklaracji krajów Azji Wschodniej”.
W obliczu klęsk na Pacyfiku, japońskie władze wojskowe zaczęły organizować siły ochronne i pomocnicze w okupowanych krajach. Powstały różne formacje wojskowe, wspierające Japonię, w tym Indyjska Armia Wyzwoleńcza.
Przejawy kolaboracji pod okupacją japońską
- Birma: Rząd Ba Maw, Patriotyczne Siły Birmy (BIA), Birmańska Armia Wyzwoleńcza.
- Tajlandia: Feldmarszałek Plaek Pibulsongkram jako lider kolaboranckiego rządu.
- Filipiny: Prezydent Jose P. Laurel, Komitet Niepodległości Filipin, kolaborancka Policja Filipińska.
- Mandżukuo: Cesarz Puyi, Cesarska Armia Mandżukuo.
- Chiny: Wang Jingwei na czele Chińskiego Rządu Narodowego, Armia Tymczasowego Rządu.
- Mengjiang: Książę Demchugdongrub, Armia Mongolii Wewnętrznej.
- Tajwan: Ochotnicze Oddziały Takasago.
- Holenderskie Indie Wschodnie: Sukarno, organizacje zbrojne PETA i Barisan Hizbullah.
- Malaje: Organizacje zbrojne Giyu-gun, Fujinkai.
- Korea: Ochotnicza służba w japońskim wojsku i policji.
- Inne narodowości: Hindusi, Aborygeni, Maorysi – pracownicy japońskich rozgłośni radiowych i służb propagandowych.
- Biali Rosjanie: Rosyjska Partia Faszystowska w Mandżukuo, Brygada Asano.
Warto również wspomnieć o utworzeniu Indyjskiej Armii Narodowej, która była jednym z istotnych przejawów kolaboracji. Kolaboracja ta miała na celu wsparcie Japonii w walce z alianckimi siłami wojskowymi, jednak w wielu krajach spotkała się z oporem i sprzeciwem ze strony lokalnych społeczności.
