Cernunnos – Rogaty Bóg Celtów
Cernunnos to imię rogatego boga w mitologii celtyckiej, które pojawia się w źródłach epigraficznych jedynie raz, na Kolumnie Przewoźników z I wieku n.e. Wizerunki tego bóstwa są jednak znane z różnych źródeł ikonograficznych, w tym z kotła z Gundestrup oraz płaskorzeźby z Vendœuvres we Francji. Informacje na temat jego kultu oraz znaczenia w religii Celtów są ograniczone.
Imię i świadectwa epigraficzne
Imię Cernunnos występuje na Kolumnie Przewoźników, poświęconej Jowiszowi i cesarzowi Tyberiuszowi, odkrytej w Paryżu. Odszyfrowanie inskrypcji wykazało jego formę jako [_]ernunnos. Innym dowodem jest inskrypcja z Luksemburga, która odnosi się do bóstwa Ceruninco. Imię Cernunnos powiązane jest również z boskim przydomkiem Carnonos, który oznacza „rogaty”.
Ikonografia Cernunnosa
W ikonografii Cernunnos często ukazywany jest z porożem jelenia w towarzystwie zwierząt, co sugeruje jego rolę jako „Władcy Zwierząt” oraz boga natury i urodzaju. Rogi mogą symbolizować siłę i płodność, a obecność węża może wskazywać na związki z światem podziemnym. Cernunnos występuje także w kontekście bogactwa i dostatku, co potwierdzają niektóre przedstawienia, jak sakiewka w jego dłoni czy jeleń wymiotujący monetami.
Powiązania z innymi postaciami
Cernunnos bywa porównywany do greckich i rzymskich bogów, takich jak Merkury czy Dis Pater. W mitologii irlandzkiej, niektórzy badacze próbują dostrzegać związki między Cernunnosem a Conallem Cernachem, a także z życiem świętego Kiarana z Saigir, który miał bliskie relacje ze zwierzętami.
Neopogaństwo
W neopogańskich tradycjach, takich jak wicca, Cernunnos jest czczony jako Rogaty Bóg, łączący różne rogate bóstwa z różnych kultur. Symbolizuje on cykl życia, śmierci i odrodzenia.
Cernunnos pozostaje ważną postacią w badaniach nad religią celtycką, mimo braku szczegółowych informacji na temat jego kultu i znaczenia w starożytnych społecznościach celtyckich.