Kali w „W pustyni i w puszczy”
Kali to jedna z drugoplanowych postaci w powieści W pustyni i w puszczy autorstwa Henryka Sienkiewicza. Pochodzi z plemienia Wa-Hima i zostaje uratowany przez Stasia, który uwalnia go z rąk muzułmanów. Kali towarzyszy Staśkowi, ośmioletniej dziewczynce Nel oraz czarnoskórej kobiecie, Mei, aż do ich spotkania z kapitanem Glenem i doktorem Clarym.
Charakterystyka Kalego
W trakcie podróży Staś stara się wprowadzić w życie europejskie wartości myślenia, co prowadzi do wielu zabawnych sytuacji. Kali jest postacią przesądna, wierzącą, że wszelkie nieszczęścia są wynikiem złości „złego Mzimu”. Jest oddany Stasiowi i wierzy w jego słowa.
Język i wpływ postaci
Kali posługuje się specyficznym sposobem mówienia, w którym wszystkie czasowniki są używane w bezokoliczniku, a w odniesieniu do samego siebie używa trzeciej osoby liczby pojedynczej. Jego charakterystyczny język oraz postawa przyczyniły się do wprowadzenia do potocznego języka zwrotu moralność Kalego, który odnosi się do podwójnego standardu oceniania czynów w zależności od osoby, która je popełnia.
Podsumowanie
Kali jest ważną postacią w powieści, która nie tylko dodaje kolorytu fabule, ale także wprowadza kwestie moralne i kulturowe, które pozostają aktualne do dzisiaj.
