Władimir Pietrowicz Ałganow
Władimir Pietrowicz Ałganow (ur. 22 października 1952 w Leningradzie) to radziecki i rosyjski funkcjonariusz wywiadu. Pełnił rolę dyplomaty oraz był pracownikiem ambasady ZSRR i Federacji Rosyjskiej w Warszawie. Ałganow był pułkownikiem Pierwszego Zarządu Głównego KGB oraz Funkcjonariuszem Służby Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, a także był zaangażowany w kontrowersyjne sprawy, takie jak afera Olina i Orlengate.
Życiorys
Ałganow jest synem oficera Armii Radzieckiej, który stacjonował w NRD. Ukończył Wojskową Akademię imienia F. E. Dzierżyńskiego, specjalizując się w inżynierii elektronicznej. Swoją służbę w KGB rozpoczął w NRD, a w latach 1981–1992 pełnił funkcję pierwszego sekretarza ambasady ZSRR w Warszawie.
W 1994 roku Urząd Ochrony Państwa (UOP) rozpoczął działania operacyjne wobec Ałganowa, podejrzewając go o kontynuowanie działalności szpiegowskiej po oficjalnym przejściu na emeryturę. Jego działalność szpiegowską przykrywało zatrudnienie w austriackiej firmie Polmarck, związanej z nieprawidłowościami finansowymi.
W latach 2003–2006 Ałganow był doradcą dyrektora generalnego koncernu FGUP „Roseniergoatom”. Następnie do 2009 roku pełnił rolę doradcy w przedsiębiorstwie Intier RAO JeES. Od 2011 roku zasiada w Radzie Dyrektorów OAO „Promyszłennaja Eniergietika”, a od 2013 roku jest członkiem Zarządu OOO „RT-ET” w Samarze.
W 2012 roku Ałganow został odznaczony Orderem Honoru Federacji Rosyjskiej.
Podsumowanie
Władimir Ałganow to postać o skomplikowanej biografii związanej z radzieckim wywiadem, dyplomacją oraz kontrowersjami związanymi z działalnością szpiegowską. Jego kariera obejmowała zarówno ważne stanowiska w ambasadzie, jak i późniejsze role w sektorze energetycznym, które podkreślają jego znaczenie w radzieckiej i rosyjskiej historii wywiadowczej.
