Ksawery Pruszyński

„`html

Franciszek Ksawery Pruszyński

Franciszek Ksawery Pruszyński (1907-1950) był polskim prawnikiem, reporterem, publicystą, literatem i dyplomatą. Urodził się w Wolicy Kierekieszynej, w rodzinie z tradycjami literackimi. Jego matka, Anna z Chodkiewiczów, była autorką wspomnień o ich rodzinnych losach.

Wykształcenie i działalność publicystyczna

Pruszyński ukończył gimnazjum jezuitów w Chyrowie, a następnie studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uzyskał absolutorium w 1931 roku. Był aktywnym członkiem organizacji Myśl Mocarstwowa oraz współpracował z różnymi pismami, publikując reportaże i artykuły.

W 1932 roku wydał swoją debiutancką książkę, w której przewidywał możliwość wybuchu nowej wojny o Gdańsk. Jako korespondent wojenny relacjonował wydarzenia podczas wojny domowej w Hiszpanii.

Działalność wojskowa i dyplomatyczna

W 1939 roku rozpoczął naukę w szkole podchorążych, a w 1940 roku walczył w bitwie o Narwik, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po wojnie pełnił funkcję attaché prasowego w ambasadzie RP w Moskwie, a następnie w Kujbyszewie. W 1948 roku został ministrem pełnomocnym w Holandii.

Śmierć i dziedzictwo

Pruszyński zginął w wypadku drogowym w 1950 roku, a jego śmierć pozostaje w niejasnych okolicznościach. Pośmiertnie odznaczono go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za zasługi w pracy publicystyczno-literackiej oraz dyplomatycznej.

Był jednym z najbardziej wpływowych reporterów, który relacjonował ważne wydarzenia historyczne. Ryszard Kapuściński określił go jako twórcę, który wzbogacił reportaż o głębsze analizy intelektualne.

Rodzina

Troje dzieci: Aleksander, Maria i Stanisław
Aleksander Pruszyński był obywatelem Polski i Kanady, a Maria mieszka w Toronto.
Stanisław Pruszyński pracował jako dziennikarz w Kanadzie.