Hellenizacja
Hellenizacja to proces, w którym narody lub społeczności podlegają wpływom kultury i języka greckiego. Może on przebiegać dobrowolnie, poprzez przyjmowanie elementów greckich, lub przymusowo, gdy te elementy są narzucane.
Proces ten zachodzi, gdy kultura grecka zyskuje dominację w danej społeczności, co może być skutkiem zmian demograficznych lub postrzegania greckiej kultury jako atrakcyjnej z powodów ekonomicznych czy prestiżowych.
Przykłady Hellenizacji
Hellenizacja była szczególnie widoczna w XVIII i XIX wieku na Półwyspie Bałkańskim, gdzie niektóre społeczności, w tym słowiańskie, albańskie i rumuńskie, przyswajały język i kulturę grecką. Często lokalna elita intelektualna uznawała dorobek kulturowy Greków za ważniejszy od własnego.
- Hellenizacja w XVIII i XIX wieku.
- Przyjmowanie języka i kultury greckiej przez elity intelektualne.
- Równolegle do hellenizacji trwał proces slawizacji w sąsiednich miejscowościach.
Oba te procesy były wspierane przez tureckie ustawodawstwo podatkowe, które zmuszało do rejestracji chrześcijan w jednej parafii, w zależności od dominującej grupy.
Hellenizacja w XX wieku
W XX wieku hellenizacja często była wprowadzana siłą, szczególnie w odniesieniu do mniejszości narodowych w Grecji. Po wymianie ludności z Turcją i Bułgarią, słowiańskojęzyczna ludność północnej Grecji była traktowana jako „słowiańskojęzyczni Grecy”. W rezultacie nastąpiło:
- Rugowanie języka słowiańskiego z urzędów i codziennego użytku.
- Promowanie wyłącznie języka greckiego.
- Zakaz tworzenia wspólnot i organizacji narodowych innych niż greckie.
- Usuwanie słowiańskich nazw miejscowości i ich zastępowanie greckimi.
Podsumowanie
Hellenizacja, zarówno w formie dobrowolnej, jak i przymusowej, miała istotny wpływ na kultury narodowe na Półwyspie Bałkańskim, prowadząc do asymilacji i utraty różnorodności kulturowej.
Bibliografia
- Kategoria: Kultura w Grecji
- Kategoria: Asymilacja narodowa
