Ulryk Czerwonka
Ulryk (Oldrzych) Czerwonka, czeski rotmistrz, zmarł w 1465 roku. Był dowódcą najemnych oddziałów, które brały udział w wojnie trzynastoletniej między Polską a Zakonem Krzyżackim, walcząc po obydwu stronach konfliktu.
Życiorys
Czerwonka, pochodzący z Czech, w początkowym etapie wojny stał po stronie Zakonu Krzyżackiego. Z powodu opóźnień w wypłacie żołdu, w czerwcu 1457 roku sprzedał Polsce krzyżackie zamki w Malborku, Tczewie i Iławie za łączną kwotę 190 tysięcy węgierskich florenów. Dzięki tej transakcji, 7 czerwca 1457 roku, król Kazimierz IV Jagiellończyk wjechał do Malborka, zmuszając wielkiego mistrza Ludwiga von Erlichshausena do przeniesienia siedziby Zakonu do Królewca.
W wyniku swojego działania, Czerwonka otrzymał nadania zamków w Kowalewie, Świeciu i Golubiu, gdzie pełnił funkcję starosty oraz pierwszego starosty królewskiego w Malborku. W latach 1457–1458 bronił Malborka przed atakami wojsk krzyżackich, a także przyczynił się do uwolnienia Bernarda Szumborskiego z polskiej niewoli.
W 1460 roku, po intrygach Zakonu, Czerwonka został oskarżony o sprzedaż zamków i zmuszony do powrotu do Pragi, gdzie został uwięziony przez króla Jerzego z Podiebradów. Po dwóch latach został uwolniony dzięki interwencji Polski. W 1462 roku wziął udział w odbiciu Golubia z rąk wojsk krzyżackich, dowodzonych przez Bernarda Szumborskiego.
Podsumowanie
- Ulryk Czerwonka był czeskim rotmistrzem i dowódcą oddziałów najemnych.
- Wojował w wojnie trzynastoletniej, zmieniając strony konfliktu.
- Sprzedał Polsce krzyżackie zamki, co przyczyniło się do przejęcia Malborka przez Polaków.
- Po uwięzieniu w Pradze, wrócił do Polski i uczestniczył w odbiciu Golubia.
Przypisy
(Brak przypisów)
Bibliografia
(Brak bibliografii)
