Kardiotokografia

Kardiotokografia (KTG)

Kardiotokografia to procedura monitorowania akcji serca płodu oraz czynności skurczowej macicy, wykorzystywana w intensywnej opiece przedporodowej. Umożliwia wczesne wykrycie zagrożeń dla życia płodu.

Elementy KTG

Badanie składa się z dwóch głównych komponentów:

Tokografia: Rejestracja skurczów macicy, przeprowadzana za pomocą czujnika zewnętrznego lub cewnika wewnętrznego.
Kardiografia: Ciągła rejestracja akcji serca płodu za pomocą elektrokardiografu lub ultrasonograficznej sondy.

Zasady przeprowadzania KTG

Podstawowe badanie KTG trwa zazwyczaj 30 minut, z możliwością przedłużenia do 60 minut. Na wykresie odnotowuje się częstość akcji serca oraz skurcze macicy.

Częstość akcji serca

W badaniu wyróżnia się:

Częstość podstawowa: Średnia częstość akcji serca płodu, prawidłowa wynosi 110-150/min.
Tachykardia: > 150/min, może wskazywać na zakażenie.
Bradykardia: < 110/min, może być objawem niedotlenienia.

Oscylacje i deceleracje

Oscylacje to wahania akcji serca płodu, a deceleracje to ich krótkotrwałe spadki. Wyróżniamy różne typy oscylacji oraz deceleracji:

Oscylacje:
- Brak zmienności: < 2 uderzeń/min.
- Zmienność zmniejszona: < 6 uderzeń/min.
- Zmienność prawidłowa: 6-25 uderzeń/min.
- Zmienność skacząca: > 25 uderzeń/min.
Deceleracje:
- Wczesne: związane ze skurczami macicy.
- Zmienne: niezależne od skurczów, mogą wskazywać na ucisk pępowiny.
- Późne: niebezpieczne dla płodu, świadczą o niewydolności łożyskowo-macicznej.

Testy kardiotokograficzne

W ramach KTG wykonuje się również testy:

Test niestresowy: 30-minutowy zapis KTG, ocena reaktywności.
Test stresowy: Monitorowanie po podaniu oksytocyny, ocena odpowiedzi serca płodu na skurcze macicy.