„`html
Josef Albert Meisinger – Krótkie Zarysy Życia
Josef Albert Meisinger (14 września 1899 – 7 marca 1947) był zbrodniarzem hitlerowskim, dowódcą Einsatzgruppe IV oraz szefem SD i Policji Bezpieczeństwa w Warszawie. Urodził się w Monachium, gdzie również zmarł.
Życiorys
Podczas I wojny światowej walczył na froncie zachodnim, zdobywając Żelazny Krzyż II klasy. Po wojnie wstąpił do Freikorps i uczestniczył w puczu monachijskim, za co odznaczono go Orderem Krwi. W 1933 roku dołączył do NSDAP i SS, pracując w bawarskiej policji politycznej, a później w Gestapo. W latach 1938-1939 był związany z SD.
Po wybuchu II wojny światowej, Meisinger został dowódcą Einsatzgruppe IV, która miała na celu eksterminację polskiej inteligencji, duchowieństwa oraz Żydów. W 1939 roku przekształcono jego grupę w Urząd Komendanta SD i Policji Bezpieczeństwa w Warszawie, gdzie sprawował rządy do marca 1941 roku. Jego działania, w tym masowe egzekucje w Palmirach, przyniosły mu przydomek „Rzeźnika Warszawy”.
Meisinger awansował na SS-Standartenführera 1 stycznia 1940 roku. Po przeniesieniu do RSHA, został attaché policyjnym w Tokio, gdzie pozostał do maja 1945 roku, uczestnicząc w nieudanych planach dotyczących „kwestii żydowskiej”.
Po wojnie został aresztowany przez władze amerykańskie i wydany Polsce. W 1946 roku stanął przed Najwyższym Trybunałem Narodowym, gdzie oskarżono go o zbrodnie wojenne. 3 marca 1947 roku został skazany na karę śmierci i stracony 7 marca 1947 roku w więzieniu mokotowskim.
Odznaczenia
- Order Krwi nr 374 (9 listopada 1933)
- Julleuchter SS (16 grudnia 1935)
- Krzyż Żelazny II klasy z Okuciem Ponownego Nadania
- Czarna Odznaka za Rany
- Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie
- Order Zasługi Wojskowej (Bawaria)
Podsumowanie
Josef Albert Meisinger był jednym z kluczowych zbrodniarzy nazistowskich, odpowiedzialnym za liczne zbrodnie w Polsce. Jego działalność w ramach Einsatzgruppe IV oraz późniejsze zbrodnie wojenne doprowadziły do jego osądzenia i wykonania wyroku śmierci.
„`
