Yul Brynner
Yul Brynner (właściwie Julij Borisowicz Brinier), urodził się 11 lipca 1920 we Władywostoku, a zmarł 10 października 1985 w Nowym Jorku. Był amerykańskim aktorem filmowym pochodzenia rosyjskiego, zdobywcą Oscara za rolę w filmie Król i ja (1956).
Życiorys
Brynner miał skomplikowaną historię życia i różne wersje swojego pochodzenia. Jego ojciec, Boris Juliewicz Brinier, był inżynierem górnictwa, a matka była śpiewaczką. Po rozwodzie rodziców, Brynner przeniósł się z matką i siostrą do Harbinu w Chinach, a później do Paryża w 1934 roku. W młodości zarabiał na życie grając na bałałajce i występując w cyrku.
W 1940 roku Brynner przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował w Biurze Informacji Wojennej. Jego kariera aktorska rozpoczęła się na Broadwayu, gdzie zadebiutował w musicalu Pieśń lutni w 1946 roku. Największą sławę przyniosła mu rola króla Syjamu w musicalu Król i ja, którą zagrał 4625 razy, w tym w filmowej adaptacji w 1956 roku, za którą otrzymał Oscara. W 1954 roku Brynner zgolił włosy, co stało się jego znakiem rozpoznawczym.
Brynner zmarł na raka płuca, będąc nałogowym palaczem. Po jego śmierci, w ramach kampanii antynikotynowej, emitowano jego przesłanie o szkodliwości palenia.
Życie prywatne
Brynner był czterokrotnie żonaty:
- Virginia Gilmore (1944-1960); syn Yul „Rock” Brynner II
- Doris Kleiner (1960-1967); córka Victoria Brynner
- Jacqueline Thion de la Chaume (1971-1981); dwoje adoptowanych dzieci
- Kathy Lee (1983-1985); jego śmierć
Miał także nieślubną córkę. W jego życiu osobistym pojawiały się romanse z wieloma znanymi aktorkami, takimi jak Marlena Dietrich i Judy Garland.
Filmografia
- Port Nowego Jorku (1949)
- Król i ja (1956)
- Dziesięcioro przykazań (1956)
- Siedmiu wspaniałych (1960)
- Świat Dzikiego Zachodu (1973)
- Wariatka z Chaillot (1969)
Przypisy
Brynner jest pamiętany jako jeden z wybitnych aktorów swojego czasu, a jego wkład w kino i teatr pozostaje znaczący.
