Order Jerzego I
Order Jerzego I (gr. Τάγμα του Γεωργίου Α’) był jednym z najwyższych odznaczeń Królestwa Grecji, ustanowionym 16 stycznia 1915 przez króla Konstantyna I na cześć jego ojca, Jerzego I. Order ten przyznawano za wybitne osiągnięcia zarówno w czasie wojny, jak i w dziedzinach administracji, handlu, polityki, sztuki oraz nauki.
Historia
Order istniał do 1924 roku, kiedy to został zniesiony przez rząd II Republiki i zastąpiony Orderem Feniksa. Po restauracji monarchii w 1936 roku, order został odnowiony przez Jerzego II, ale ostatecznie zlikwidowany przez władze III Republiki, które wprowadziły Order Honoru. Mimo to, żyjący kawalerowie mogli kontynuować noszenie odznaczenia.
Kategorie i klasa
Order Jerzego I posiadał dwie odmiany: wojskową i cywilną, a jego struktura opierała się na pięciu klasach, analogicznie do schematu Legii Honorowej:
- I klasa – Krzyż Wielki
- II klasa – Wielki Komandor
- III klasa – Komandor
- IV klasa – Oficer lub Złoty Krzyż
- V klasa – Kawaler lub Srebrny Krzyż
Wygląd
Insygniami orderu były biały krzyż łaciński otoczony zielonym wieńcem laurowym, z monogramem Jerzego I w centralnym medalionie. Na awersie znajdowało się motto „MIŁOŚĆ NARODU MĄ SIŁĄ”, a na rewersie daty panowania króla 1863–1913. Order noszono na purpurowej wstędze, zawieszony na złotej (klasy I–IV) lub srebrnej (klasa V) koronie królewskiej.
Podsumowanie
Order Jerzego I był znaczącym odznaczeniem w historii Grecji, honorującym zarówno obywateli greckich, jak i cudzoziemców za ich wybitne osiągnięcia. Choć został zniesiony, jego tradycje i wartości pozostają istotne dla kultury greckiej.
Bibliografia
- Arnhard Graf Klenau, Europäische Orden ab 1700, München 1978
- Royal Orders – A Historical Presentation, greekroyalfamily.gr
