„`html
Alfred Marcin Sokołowski
Alfred Marcin Sokołowski (ur. 11 listopada 1849, zm. 8 marca 1924) był polskim lekarzem internistą oraz ftyzjatrą, profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. Znany jako pionier nowoczesnego leczenia chorób układu oddechowego, w 1908 roku założył Towarzystwo Przeciwgruźlicze, które miało na celu zwiększenie wiedzy o gruźlicy i organizację akcji profilaktycznych.
Praca zawodowa
Sokołowski przyczynił się do otwarcia sanatoriów w Zakopanem i Otwocku. Od 1880 roku współpracował z „Gazetą Lekarską”, co podniosło jej jakość. W 1914 roku Uniwersytet Jagielloński nadał mu tytuł doktora honoris causa. Pełnił wiele funkcji, w tym członka Rady Nadzorczej Towarzystwa Polskiej Macierzy Szkolnej oraz rektora Wolnej Wszechnicy Polskiej od 1918 roku. Zmarł w 1924 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Dorobek naukowy
Sokołowski był autorem licznych prac naukowych z zakresu ftyzjatrii, w tym cyklu wykładów pt. Choroby proletariatu. W swoich badaniach postulował ograniczenie stosowania alkoholu w terapii gruźlicy oraz propagował sanatoria, tlenoterapię i odpowiednią dietę. Jego nazwisko nosi puszka Sokołowskiego, używana do sterylizacji, która była poprzedniczką puszki Schimmelbuscha.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (29 grudnia 1921)
Upamiętnienie
Po II wojnie światowej jego imię nadano wsi Sokołowsko oraz kilku szpitalom, w tym Pulmonologicznemu w Szczecinie-Zdunowie i szpitalom w Wałbrzychu i Złotowie. Ulice w Szczecinie-Zdunowie i Polanicy-Zdroju również noszą jego imię.
Linki zewnętrzne
„`
