Karta graficzna Hercules Graphics Card
Karta graficzna Hercules Graphics Card (HGC), stworzona przez firmę Hercules Computer Technology w 1982 roku, zyskała popularność dzięki zgodności z MDA oraz rozdzielczości 720×348 pikseli w trybie graficznym. HGC potrafiła wyświetlać 25 linii po 80 znaków w trybie tekstowym, co czyniło tekst bardziej czytelnym w porównaniu do kart CGA.
Właściwości techniczne
- Tryb tekstowy: 25 linii po 80 znaków (monochromatyczny).
- Rozdzielczość: 720×348 pikseli.
- Adresowanie pikseli: każdy piksel opisany jednym bitem (kolor lub brak koloru).
- Dwie strony adresowe: B0000h i B8000h, umożliwiające użycie HGC jako dodatkowej karty graficznej.
Karta była często wykorzystywana w aplikacjach CAD i debugerach. W przypadku wykrycia HGC, niektóre oprogramowanie pozwalało na wykorzystanie jej możliwości jako drugiej karty graficznej, co umożliwiało pracę na dwóch monitorach.
Późniejsze modele
W późniejszych latach Hercules wprowadził kilka nowych modeli, jednak nie zdobyły one tak dużej popularności jak HGC:
- Hercules Color Card (1984) – zgodna z CGA.
- Hercules Graphics Card Plus (1986) – umożliwia samodzielne definiowanie czcionek.
- Hercules InColor Card (1987) – zgodna z EGA, zachowująca tryby HGC.
- Hercules Color Card / NP – wydana z Hercules InColor Card, bez portu drukarki.
- Hercules Text Card – o połowę mniejsza, o możliwościach MDA.
Dalszy rozwój
Do 1999 roku firma Hercules wyprodukowała szereg kart graficznych, w tym modele zgodne ze standardem TIGA oraz różnorodne wersje kart Graphite i Dynamite, co pokazuje długotrwałe zaangażowanie firmy w rozwój technologii graficznych.