Poszycie jednostek pływających
Poszycie to zewnętrzna, szczelna powłoka kadłuba, która zapewnia pływalność i nadaje jednostce ostateczny kształt. Wybór materiałów do budowy poszycia jest istotny, ponieważ różnią się one strukturą, składem chemicznym oraz wytrzymałością mechaniczną.
Materiały stosowane w poszyciu
- Stal – najczęściej używana stal okrętowa, dzieląca się na stal zwykłą i stal podwyższonej wytrzymałości. Musi posiadać certyfikat towarzystwa klasyfikacyjnego.
- Aluminium – lekkie stopy, takie jak hydronalium, są popularne w budowie kadłubów.
- Laminaty – kompozyty z włókna szklanego, aramidowego lub węglowego połączone z żywicami. Laminaty stanowią 90% konstrukcji jachtów na świecie.
- Technologie przekładkowe – rdzeń oblaminowany obustronnie, często wykonany z pianek konstrukcyjnych lub lekkiego drewna (cedr, balsa).
- Drewno – używane jest drewno szkutnicze, takie jak dąb czy mahoniu, spełniające określone wymagania dotyczące wilgotności i jakości.
- Siatkobeton – kadłuby wykonane z wielu warstw cienkich siatek przesączonych betonem.
- Szkłocement – połączenie siatkobetonu z zbrojeniem z włókien.
Elementy poszycia
Do podstawowych elementów poszycia zalicza się:
- poszycie denne
- poszycie burtowe
- poszycie pokładowe
- mocnica burtowa
- mocnica pokładowa
- obło
Techniki poszywania
Techniki poszywania różnią się w zależności od materiału, wielkości jednostki oraz jej przeznaczenia. Wyróżniamy m.in.:
- Konstrukcje sklejkowe – kadłuby wykonane ze sklejki wodoodpornej.
- Konstrukcje tradycyjne – poszycie karawelowe, klinkierowe, diagonalne oraz listewkowe.
- Konstrukcje kompozycyjne – wykorzystujące drewno w połączeniu ze stalowym szkieletem.
- Konstrukcje skorupowe – z grubych obłogów formowanych na kopycie.
Wybór odpowiednich materiałów i technik jest kluczowy dla trwałości i funkcjonalności jednostek pływających.
