Szwy w chirurgii
Szwy są kluczowym elementem w chirurgii, stosowanym do łączenia tkanek i zaopatrywania ran. Ich głównym celem jest przyspieszenie procesu gojenia poprzez zapewnienie, że brzeg rany pozostaje blisko siebie, co minimalizuje ryzyko powikłań. W zależności od techniki szycia, możliwe jest osiągnięcie elastycznej blizny.
Nici chirurgiczne
Historia szycia sięga daleko w przeszłość, a materiały używane do szycia znacznie się zmieniły. Dawniej stosowano naturalne włókna, takie jak jedwab czy jelito owcze, natomiast obecnie dominują nowoczesne tworzywa sztuczne. Wybór nici zależy od rodzaju tkanek, które są zszywane, a ich grubość oznaczana jest specjalnymi numerami – im cieńsza nić, tym wyższy numer.
Rodzaje nici chirurgicznych
- Wchłanialne:
- Naturalne (np. katgut, katgut chromowany)
- Syntetyczne (np. poliglikolid, poliglaktyna 910, polidioksanon)
- Niewchłanialne:
- Jednowłóknowe (np. poliamid, poliester)
- Wielowłóknowe:
- Naturalne (np. jedwab)
- Syntetyczne (np. poliamid, poliester)
- Metalowe (np. stal)
Metody szycia ran
- Szew pojedynczy węzełkowy
- Szew poziomy materacowy
- Szew pionowy materacowy
- Szew ciągły
- Szew ciągły przekładany
- Szew ciągły poziomy materacowy
- Szew śródskórny
Metody zastosowania szwów
Szew pierwotny rany
Stosowany w przypadku ran ciętych niezakażonych, gdy brzegi są dobrze dopasowane. Celem jest skrócenie czasu gojenia oraz zmniejszenie blizny.
Odroczone zszycie rany
Wykonywane, gdy istnieją wątpliwości co do jałowości rany lub jej ukrwienia. Po oczyszczeniu rana pozostaje otwarta na 24-72 godziny, a następnie może być zamknięta, jeśli gojenie przebiega prawidłowo.
Szew wtórny rany
Stosowany po wtórnym wycięciu rany, która była wcześniej zakażona. Kiedy występuje ziarninowanie, usuwane są tkanki martwicze, a następnie zakładane są szwy.
