„`html
Janusz Stefan Bielawski
Janusz Stefan Bielawski (15 stycznia 1928 – 30 marca 2022) był polskim lekarzem chirurgiem, profesorem nauk medycznych oraz politykiem. Przez wiele lat związany był z Akademią Medyczną we Wrocławiu, gdzie pełnił funkcje wykładowcze oraz kierownicze.
Życiorys
Bielawski ukończył liceum dla dorosłych we Wrocławiu w 1947 roku, a następnie studia na Akademii Medycznej we Wrocławiu w 1952 roku. Po ukończeniu studiów pracował jako asystent na Oddziale Ortopedii Szpitala Wojewódzkiego we Wrocławiu oraz w szpitalu w Rudzie Śląskiej. Od 1957 roku był związany z wrocławską Akademią Medyczną, gdzie awansował od asystenta do docenta w Klinice Chirurgii Urazowej.
W 1962 roku obronił doktorat, w 1971 roku uzyskał habilitację, a w 1987 roku otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. Od 1976 roku pełnił funkcję ordynatora Oddziału Chirurgii Urazowej i Ortopedii w Lubinie.
Działalność zawodowa i naukowa
Bielawski był aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, kierując sekcją osteosyntezy. Otrzymał tytuł specjalisty wojewódzkiego ds. ortopedii i traumatologii oraz przewodniczył Oddziałowi Regionalnemu Polskiego Towarzystwa Lekarskiego Ziemi Lubińskiej. Opublikował ponad 70 prac naukowych i był redaktorem kilku ważnych publikacji.
Działalność polityczna
W latach 1973–1990 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, później do Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej oraz Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Jako senator z województwa legnickiego pełnił swoją funkcję w latach 1997–2005, biorąc udział w pracach Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1987)
- Złoty Krzyż Zasługi (1977)
- Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1983)
- Medal Gloria Medicinae (1995)
- Medal Dolnośląskiej Izby Lekarskiej (1999)
Życie prywatne
Bielawski był żonaty i miał dwoje dzieci, Piotra i Ewę. Zmarł 30 marca 2022 roku i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Lubinie.
„`
