Anglezyt – rzadki minerał z grupy siarczanów, nazwany na cześć wyspy Anglesey w Walii, gdzie został po raz pierwszy odkryty. Stanowi efekt rozkładu galeny i przekształca się w cerusyt.
Właściwości
Anglezyt charakteryzuje się wyraźnym, trójkierunkowym łupliwością oraz gęstością wynoszącą 6,3 g/cm³. Kryształy tego minerału często mają pokrój tabliczkowy, ale występują również w formie płytek i słupków. Można je spotkać w postaciach ziarnistych, ziemistych oraz naciekowych. Anglezyt jest kruchy, przezroczysty i ma diamentowy połysk. W rysie pozostawia białe ślady.
Występowanie
Anglezyt powstaje w strefie wietrzenia kruszców ołowiu, zwłaszcza galeny, i często współwystępuje z cerusytem. Jego główne miejsca występowania to:
- Wielka Brytania – Szkocja, wyspa Anglesey
- Niemcy – Siegen, Harz, Eifel, Badenia
- Austria
- Włochy – Sardynia, Szkocja
- Rosja – Góry Jabłonowe
- Namibia – Tsumeb (duże kryształy)
- Nowa Kaledonia
W Polsce jest sporadycznie spotykany w kopalniach ołowiu na Wyżynie Śląskiej, a także w okolicach Kielc i w Górach Sowich.
Zastosowanie
- Otrzymywanie ołowiu (zawiera 68,3% tego pierwiastka).
- Poszukiwany przez kolekcjonerów ze względu na swoją rzadkość.
- Niekiedy wykorzystywany w jubilerstwie.
Linki zewnętrzne
Anglezyt należy do grupy kruszców i rud, a także siarczanów. Jego unikalne właściwości oraz rzadkość sprawiają, że jest ceniony zarówno w przemyśle, jak i wśród kolekcjonerów.
