Oskar Dirlewanger – Zbrodniarz Wojenny
Oskar Anton Paul Dirlewanger (1895-1945) był niemieckim zbrodniarzem wojennym, SS-Oberführerem i dowódcą jednostki karnej SS, znanej z brutalności podczas II wojny światowej. Jego oddziały, w tym 36 Dywizja Grenadierów SS, były odpowiedzialne za zbrodnie wojenne w Polsce, Białorusi i Słowacji, prowadząc do śmierci od 60 do 120 tysięcy ludzi, głównie cywilów.
Życiorys
Dirlewanger urodził się w Würzburgu w 1895 roku. Po ukończeniu szkoły średniej w Esslingen, rozpoczął karierę wojskową, przydzielając się do 123 pułku grenadierów. Uczestniczył w I wojnie światowej, gdzie odniósł kilka ran i uzyskał odznaczenia, w tym Żelazny Krzyż.
Po wojnie brał udział w Freikorpsach, uczestnicząc w tłumieniu komunistycznych powstań. Jego kariera wojskowa została przerwana przez skazanie za przestępstwa seksualne, co skutkowało aresztowaniem i wydaleniem z NSDAP. Po odbyciu kary wstąpił do Legii Cudzoziemskiej i Legionu Condor, gdzie szkolił żołnierzy hiszpańskich.
W 1940 roku dołączył do SS i utworzył Sonderkommando Dirlewanger, składające się z kryminalistów. Jednostka ta szybko stała się znana z brutalnych działań przeciwko ludności cywilnej, szczególnie w okupowanej Białorusi, gdzie brała udział w masowych mordach i zniszczeniach wsi.
Zbrodnie i Okrutne Działania
- W 1942 roku na Białorusi Dirlewanger i jego oddział zamordowali tysiące cywilów, niszcząc wsie takie jak Borki i Chatyń.
- W czasie Powstania Warszawskiego jego jednostka była odpowiedzialna za liczne zbrodnie, w tym masowe morderstwa cywilów.
- Po wojnie Dirlewanger zmarł w niejasnych okolicznościach po aresztowaniu przez wojska alianckie.
Śmierć i Dziedzictwo
Dirlewanger zmarł 7 czerwca 1945 roku w Altshausen. Jego śmierć była wynikiem prawdopodobnego pobicia przez polskich żołnierzy. Po ekshumacji jego ciała w 1960 roku potwierdzono jego tożsamość.
Jego brutalne działania i zbrodnie wojenne pozostają jednym z najciemniejszych rozdziałów historii II wojny światowej, a jednostka Dirlewangera jest synonimem okrucieństwa i bezkarności.
Bibliografia
- Hubert Kuberski, SS-Sonderkommando Dirlewanger na okupowanych terenach na Białorusi, Przegląd Środkowo-Wschodni, 2019.
- Łukasz Ulatowski, Antybiografia antybohatera o Oskarze Dirlewangerze, 2022.
