Nikołaj Własik
Nikołaj Własik (22 maja 1896 – 18 czerwca 1967) był generałem porucznikiem oraz funkcjonariuszem radzieckich organów bezpieczeństwa, znanym z pełnienia funkcji naczelnika Wydziału I Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego (GUGB) w NKWD i ochrony osobistej Józefa Stalina.
Życiorys
Własik rozpoczął swoją służbę wojskową w armii carskiej jako młodszy oficer. Po zakończeniu I wojny światowej w 1919 roku przeszedł do organów bezpieczeństwa, w tym do Czeki, a następnie GPU i OGPU. W 1929 roku rozpoczął pracę w Oddziale Operacyjnym OGPU, gdzie zajmował się różnymi wydziałami.
W 1931 roku Własik został ochroniarzem Stalina, a w 1938 roku objął stanowisko naczelnika Wydziału I w GUGB NKWD, odpowiedzialnego za ochronę dostojników państwowych. Dzięki bliskim relacjom ze Stalinem uniknął czystek, które dotknęły wielu oficerów. W ciągu kolejnych lat pełnił funkcje kierownicze w różnych strukturach ochrony rządu, w tym w NKGB i MGB.
W 1952 roku, w wyniku intryg, został usunięty ze stanowiska i aresztowany pod zarzutem szpiegostwa. Skazany na zesłanie, jego wyrok został później złagodzony. W 2000 roku pośmiertnie zrehabilitowano go, przywracając stopień i odznaczenia.
Stopnie wojskowe
- grudzień 1935 – major bezpieczeństwa państwowego
- kwiecień 1938 – starszy major bezpieczeństwa państwowego
- koniec 1938 – komisarz bezpieczeństwa państwowego 3 rangi
- lipiec 1945 – generał porucznik
Odznaczenia
- Odznaka „Honorowy Funkcjonariusz Czeki/GPU/OGPU” (dwukrotnie)
- Order Czerwonej Gwiazdy (1936)
- Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie)
- Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” (1938)
- Order Lenina (trzykrotnie)
- Order Kutuzowa 1 klasy (1945)
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej”
- Medal „Za obronę Moskwy”
- Krzyż Zasługi Wojskowego Orderu Świętego Jerzego (Imperium Rosyjskie)
Bibliografia
- Nikita Pietrow, Stalinowski kat Polski Iwan Sierow, Warszawa 2013.
- hrono.ru
- shieldandsword.mozohin.ru