Peplos
Peplos, w starożytności klasycznej, to długa szata kobieca wykonana z prostokątnego płata wełnianej tkaniny. Używana w Grecji od okresu archaicznego do około 480 p.n.e., była podstawowym elementem odzieży, zanim zaczęto ją zastępować chitonem.
Opis
Peplos składał się z prostokątnego kawałka tkaniny, który był składany na pół i upinany na ciele. Górna część była odwijana na zewnątrz, tworząc plisę, tzw. apoptygmę. Całość spinano na ramionach długimi igłami lub zapinkami, pozostawiając większy odstęp z przodu. Szerokość tkaniny odpowiadała odległości między łokciami, a długość peplosu zakrywała stopy. W zależności od stylu, peplos mógł być przepasany, a jego długość różniła się w zależności od wzrostu kobiety.
Ewolucja formy
W okresie archaicznym peplos miał wąski krój z krótką apoptygmą. W późniejszych czasach fałdy stały się obfitsze, a szatę zaczęto zszywać, co umożliwiało odsłonięcie nogi. Apoptygma również się powiększała, a w V wieku peplos często noszono na chitonie, stając się rodzajem wierzchniej odzieży.
Peplum
Współczesna nazwa „peplum” odnosi się do pełnometrażowych filmów kostiumowych, osadzonych w starożytnym Rzymie.
Bibliografia
- Ubrania damskie
- Ubiory starożytnej Grecji