Lwia grzywa
Lwia grzywa (ang. The Adventure of the Lion’s Mane) to opowiadanie autorstwa Arthura Conana Doyle’a, w którym przedstawiona jest przygoda detektywa Sherlocka Holmesa. Po raz pierwszy opublikowane w czasopiśmie „Liberty” w listopadzie 1926 roku, a następnie w „The Strand Magazine” w grudniu tego samego roku. W wydaniu książkowym znalazło się w Księdze przypadków Sherlocka Holmesa (1927). W polskim tłumaczeniu znane jest również jako Tajemnica lwiej grzywy.
Utwór jest narracją prowadzoną przez samego Holmesa, co spotkało się z negatywną reakcją czytelników, skutkując powrotem doktora Watsona jako narratora w późniejszych historiach.
Treść
Akcja opowiadania rozgrywa się pod koniec kariery Holmesa, w 1907 roku, w Susseksie, na wybrzeżu kanału La Manche. W zdarzeniu bierze udział Fitzroy McPherson, wykładowca prywatnej szkoły w Gables, który umiera w konwulsjach na plaży, na oczach dyrektora Harolda Stackhursta i Sherlocka Holmesa. Sekcja zwłok ujawnia liczne rany na plecach jako przyczynę śmierci, a ostatnie słowa McPhersona to lwia grzywa.
Nieco później, kolejna ofiara, pies McPhersona, również umiera w tajemniczych okolicznościach. Głównym podejrzanym staje się nauczyciel matematyki, Lewis Gryff, który ma konflikt ze zmarłym. Jednak podejrzenia wobec niego znikają, gdy i on staje się ofiarą, choć udaje mu się przeżyć. Sherlock Holmes, opierając się na informacjach z pamiętników pewnego badacza, odkrywa, że sprawcą całego zamieszania jest olbrzymia meduza Cyanea capillata, potocznie nazywana lwią grzywą.
Linki zewnętrzne
Kategoria: Utwory o Sherlocku Holmesie
Kategoria: Opowiadania Arthura Conana Doyle’a
Kategoria: Utwory literackie z 1926
