Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Oświęcimiu
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, zlokalizowany w Oświęcimiu, jest ważnym obiektem sakralnym w Polsce. Znajduje się on na północ od rynku w starym mieście, widoczny z mostu od zachodu. Historia budowli sięga lat 1325-1327, a jej murowana forma została opisana przez Jana Długosza. Chociaż dokładna data powstania nie jest znana, kościół przeszedł wiele przebudów, w tym istotną modernizację w XVII wieku oraz restaurację po pożarze w 1863 roku.
Wieża kościoła, kwadratowa, została ostatecznie zbudowana w latach 1863-1877, z wcześniejszą dolną częścią pochodzącą z końca XVI wieku. Kościół jest orientowany, murowany, z dwuprzęsłowym prostokątnym prezbiterium oraz zakrystią od południa. Od północy znajduje się kaplica Chrystusa Ukrzyżowanego. Prezbiterium łączy się z korpusem za pomocą tęczy o półkolistym łuku.
Architektura i wystrój wnętrza
Wnętrze kościoła charakteryzuje się trzynawowym, halowym korpusem. Nawa główna jest otwarta do naw bocznych przez arkady filarowe z dekoracją pilastrową. Sklepienia są kolebkowe z lunetami na gurtach, a chór muzyczny wsparty jest na trzech arkadach.
W kościele znajdują się różnokolorowe witraże, a także kaplica św. Maksymiliana Marii Kolbego od północy. W zachodniej części, na osi, wznosi się wysoka wieża zegarowa. Na dachu korpusu znajduje się sygnaturka.
- Ołtarz Główny: Późnobarokowy z I ćwierci XVIII wieku, odnawiany wielokrotnie.
- Feretron: Późnobarokowy, z XVII wieku.
- Ambona: Późnobarokowa, umiejscowiona na północnej ścianie prezbiterium.
Plebania i historia
Podczas II wojny światowej plebania została przywłaszczona przez Gestapo, a po wojnie mieścił się tam Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Oświęcimiu.
Podsumowanie
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Oświęcimiu to ważny zabytek, który przez wieki łączył w sobie różne style architektoniczne oraz bogate tradycje sakralne. Jego wnętrze i historia są świadectwem nie tylko lokalnej kultury, ale także historii Polski.
