Wenus z Urbino
„Wenus z Urbino” to obraz autorstwa włoskiego malarza Tycjana, namalowany w 1538 roku dla Guidobaldo della Rovere, przyszłego księcia Urbino. W 1631 roku dzieło przeszło w ręce Medyceuszy, a ostatecznie w 1736 roku trafiło do florenckiej Galerii Uffizi.
Na obrazie widzimy nagą kobietę w bogato urządzonym wnętrzu. Lewą dłonią zakrywa łono, a w prawej trzyma bukiet róż, patrząc wprost na widza. Przestrzeń, w której się znajduje, częściowo oddzielona jest kotarą. Dzieło Tycjana nawiązuje do „Śpiącej Wenus” Giorgiona, w której artysta również miał swój udział.
Opis i symbolika
Kobieta, prawdopodobnie kurtyzana, jest ubrana w biżuterię i spoczywa na łożu w zamkniętym pomieszczeniu. W przeciwieństwie do wyidealizowanej Wenus Giorgiona, Tycjan przedstawia bardziej realistyczną postać. Modelka, która pozowała do „Wenus z Urbino”, mogła być tą samą osobą, którą artysta uwiecznił w „Portrecie kobiety (La Bella)”.
Oba dzieła charakteryzują się podobnym układem póz. W obrazie Giorgiona znajduje się drzewo na tle wioski, podczas gdy Tycjan umieścił obok siebie stojącą i klęczącą kobietę oraz białego psa leżącego u stóp Wenus. Pies, symbolizujący wierność, pojawia się również w innym dziele Tycjana z tego samego roku, „Portrecie Eleonory Gonzagi”.
Po prawej stronie obrazu widzimy dwie służące wyjmujące odzież ze skrzyni posagowej (cassoni), a obok charakterystyczne okno z kolumną, co może potwierdzać hipotezę o nabywcy dzieła. Krzew mirtu, obecny na obrazie, symbolizuje wieczne oddanie.
Wpływ na sztukę
„Wenus z Urbino” stała się inspiracją dla wielu artystów, w tym Jeana Ingres’a i Édouarda Maneta, który stworzył „Olimpię”. W 1998 roku obraz był wystawiany w Muzeum Czartoryskich w Krakowie obok „Damie w welonie” Rafaela.
Przypisy
- Kategoria: Obrazy Tycjana
- Kategoria: Obrazy w Galerii Uffizi
- Kategoria: Akt
- Kategoria: Malarstwo mitologiczne
- Kategoria: Wenus na obrazach
