Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO)
Inhibitory monoaminooksydazy to grupa leków stosowanych w terapii depresji oraz innych zaburzeń psychicznych. Działają poprzez hamowanie enzymu monoaminooksydazy, który rozkłada neuroprzekaźniki, takie jak serotonina, noradrenalina i dopamina.
Mechanizm działania
IMAO blokują aktywność monoaminooksydazy, co prowadzi do zwiększenia stężenia neuroprzekaźników w mózgu. To z kolei wpływa na poprawę nastroju oraz redukcję objawów depresyjnych.
Rodzaje IMAO
- IMAO nieselektywne – hamują zarówno typ A, jak i typ B enzymu.
- IMAO selektywne – skupiają się na jednym typie enzymu, co może wiązać się z mniejszą liczbą działań niepożądanych.
Przykłady leków
Niektóre z powszechnie stosowanych inhibitorów monoaminooksydazy to:
- Fenelzyna
- Tranylcypromina
- Isokarboksazyd
Działania niepożądane
Podobnie jak inne leki, IMAO mogą powodować działania niepożądane, w tym:
- Problemy z ciśnieniem krwi
- Suchość w ustach
- Senność lub bezsenność
Interakcje z innymi substancjami
IMAO mogą wchodzić w interakcje z niektórymi pokarmami i lekami, co może prowadzić do poważnych reakcji, takich jak kryzys nadciśnieniowy. Dlatego ważne jest, aby unikać produktów zawierających tyraminę, takich jak niektóre sery, wino i piwo.
Podsumowanie
Inhibitory monoaminooksydazy są skuteczną opcją terapeutyczną dla pacjentów z depresją, ale ich stosowanie wymaga ostrożności ze względu na potencjalne działania niepożądane oraz interakcje z innymi substancjami. Regularne konsultacje z lekarzem są niezbędne podczas terapii tymi lekami.
