Alois Brunner – Zbrodniarz Wojenny
Alois Brunner (8 kwietnia 1912 – 2001) był austriackim zbrodniarzem wojennym, bliskim współpracownikiem Adolfa Eichmanna, odpowiedzialnym za realizację „Ostatecznego Rozwiązania Kwestii Żydowskiej”. Urodził się w Rohrbrunn, a do NSDAP wstąpił w 1931 roku, a do SS w 1938 roku.
Rola w Holocaustie
Po aneksji Austrii przez III Rzeszę Brunner objął stanowisko w Centralnym Urzędzie ds. Emigracji Żydów w Wiedniu. Nadzorował deportacje Żydów austriackich, niemieckich i czeskich do obozów w okupowanej Polsce. Był odpowiedzialny za:
- Deportację 56 tys. Żydów z Berlina do Generalnego Gubernatorstwa.
- Organizację deportacji Żydów z Grecji (46 tys. z Salonik) oraz Bułgarii.
- Nadzór nad transportami Żydów ze południowo-wschodniej Francji do Auschwitz.
- Deportację około 12 tys. Żydów ze Słowacji.
Brunner był współodpowiedzialny za masowe wymordowanie setek tysięcy ludzi w obozach zagłady oraz ich śmierć w wyniku głodu i chorób w gettach.
Po wojnie
Po wojnie Brunner uciekł do Syrii, gdzie miał być zatrudniony przez CIA. W 1954 roku został skazany na karę śmierci przez francuski sąd. W Syrii pełnił rolę doradcy rządu, zajmując się technikami tortur. Mimo prób ekstradycji przez Niemcy i Interpol, Brunner unikał odpowiedzialności.
W 1995 roku władze niemieckie ogłosiły nagrodę za informację o jego miejscu pobytu. W 2001 roku sąd francuski ponownie osądził go za zbrodnię ludobójstwa.
Śmierć i dziedzictwo
Alois Brunner zmarł w 2001 roku w Damaszku. Jego działalność jest przykładem brutalnych zbrodni popełnianych podczas drugiej wojny światowej, a jego los po wojnie ukazuje trudności w ściganiu zbrodniarzy wojennych.
