Siegfried von Feuchtwangen
Siegfried von Feuchtwangen (około 1275–5 marca 1311) był 15. wielkim mistrzem zakonu krzyżackiego, sprawującym tę funkcję w latach 1303–1311. Pochodził z Frankonii, prawdopodobnie z rodu ministeriałów.
Życiorys
Nie ma dokładnych informacji na temat jego wstąpienia do zakonu ani wczesnej kariery. Po raz pierwszy został wzmiankowany w 1298 roku jako niemiecki mistrz krajowy oraz komtur wiedeński w latach 1299–1300. W 1303 roku objął urząd wielkiego mistrza, zastępując Godfryda von Hohenlohe, który został zdymisjonowany przez kapitułę generalną.
Po objęciu urzędów, Siegfried opuścił Prusy, powierzając ich zarząd pruskim mistrzom krajowym, Konradowi Sackowi i Henrykowi von Plotzke. Podczas podróży do Czech i południowych Niemiec zyskał popleczników oraz zapobiegł wewnętrznej schizmie w zakonie. Z głównego domu zakonu w Wenecji zapewnił sobie władzę nad całą organizacją.
W czasie jego kadencji zakon krzyżacki poszerzył swoje terytoria o Pomorze Gdańskie, w tym Gdańsk.
Podsumowanie
- Urodziny: około 1275
- Śmierć: 5 marca 1311 w Malborku
- Funkcja: 15. wielki mistrz zakonu krzyżackiego (1303–1311)
- Ważne osiągnięcia: zapobieganie schizmie wewnętrznej, poszerzenie terytoriów zakonu o Pomorze Gdańskie
Przypisy
Informacje o Siegfriedzie von Feuchtwangen można znaleźć w różnych źródłach historycznych, które dokumentują działalność zakonu krzyżackiego.
Bibliografia
- Źródła historyczne dotyczące zakonu krzyżackiego
