„`html
Borobudur
Borobudur, znana jako „Świątynia-wzgórze”, to buddyjska świątynia położona w pobliżu miasta Magelang na Jawie. Została zbudowana w latach 750-850 n.e. przez dynastię Śailendrów i jest jednym z największych obiektów kultu buddyzmu na świecie. W 1991 roku kompleks został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Nazwa
Pochodzenie nazwy „Borobudur” nie jest do końca jasne. Istnieje kilka teorii, które wskazują na jej związki z pobliskimi miejscowościami lub buddyjskimi sektorami.
Historia
Nie ma dokładnych źródeł pisanych dotyczących daty ani celu budowy Borobudur, ani też zleceniodawcy. Inskrypcje na budowli datowane są na około 800 rok, co wskazuje na wpływ dynastii Śailendrów, która pozostawiła po sobie liczne świątynie. Borobudur stracił na znaczeniu w XI wieku i został odkryty na nowo przez brytyjskiego oficera w 1814 roku. Thomas Stamford Raffles zainicjował prace konserwatorskie, a kompleksową odbudowę przeprowadzili Holendrzy w latach 1907-1911.
W latach osiemdziesiątych XX wieku świątynia doświadczyła zamachów z nienawiści wobec innych kultur. Mimo tych incydentów, w 1991 roku Borobudur zostało wpisane na listę UNESCO.
Konstrukcja
Świątynia ma piramidalną, tarasową budowę, która odzwierciedla buddyjską wizję świata. Składa się z pięciu czworobocznych tarasów dolnych z reliefami przedstawiającymi życie Buddy oraz trzech górnych tarasów kolistych z 72 dagobami, w których znajdują się figury Buddy. Najniższy taras ma 111 metrów długości, a całość osiąga wysokość 35 metrów.
Budowla nie zawiera pomieszczeń wewnętrznych, a jej głównym celem jest rytualna pielgrzymka, podczas której można podziwiać ponad 2000 reliefów o łącznej długości około 6 km. Urok tej świątyni podkreśla także figura Buddy, która według lokalnych wierzeń przynosi szczęście, gdy dotkną jej kobieta i mężczyzna.
Podsumowanie
- Borobudur to buddyjska świątynia na Jawie, zbudowana w latach 750-850 n.e.
- Wpisana na listę UNESCO w 1991 roku.
- Ma tarasową budowę z 72 dagobami i ponad 2000 reliefami.
„`
