„`html
Henryk Mieczysław Bereza
Henryk Mieczysław Bereza (ur. 28 października 1926 w Miedniewicach, zm. 21 czerwca 2012 w Warszawie) był polskim krytykiem literackim, eseistą oraz redaktorem miesięcznika „Twórczość”.
Życiorys
Był synem rzemieślnika Stanisława Berezy i Agnieszki z Wenusów. Uczył się w Skierniewicach, a podczas II wojny światowej uczęszczał na tajne komplety. Po wojnie uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Prusa. W 1947 roku rozpoczął studia z zakresu polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył w 1952 roku.
W latach 1943-1944 był żołnierzem Armii Krajowej. Zadebiutował w prasie literackiej z pomocą Marii Janion i Marii Żmigrodzkiej. W 1951 roku został redaktorem „Twórczości”, a w kolejnych latach pełnił różne funkcje redakcyjne, w tym kierował działem krytyki i prozy. Od 1977 do 2005 roku prowadził autorską rubrykę „Czytane w maszynopisie”.
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Twórczość
Henryk Bereza był autorem wielu książek, w tym:
- 1966: Sztuka czytania
- 1971: Prozaiczne początki
- 1972: Związki naturalne
- 1989: Sposób myślenia: tom 1 – O prozie polskiej
- 1993: Pryncypia. O łasce literatury
- 2010: Końcówki. Henryk Bereza mówi
- 2018: Alfabetyczność. Teksty o literaturze i życiu
- 2020: Wypiski ostatnie. 2004–2012 (tom 1 i 2)
Odznaczenia i nagrody
Henryk Bereza otrzymał szereg odznaczeń i nagród, w tym:
- 2010: Nagroda Literacka im. Władysława Reymonta za twórczość całego życia
- 1996: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- 1973: Nagroda im. Stanisława Piętaka
Fundacja Literatury
W 2012 roku w Szczecinie powstała Fundacja Literatury imienia Henryka Berezy, której celem jest promowanie jego dorobku oraz współczesnej polskiej literatury. Fundacja jest również wydawcą kwartalnika „eleWator”.
Linki zewnętrzne
„`
