Marek Emiliusz Lepidus
Marek Emiliusz Lepidus (Marcus Aemilius Lepidus) był rzymskim politykiem z patrycjuszowskiej rodziny Emiliuszy, blisko związanym z dynastią julijsko-klaudyjską. Jego matką była Kornelia, przyrodnia siostra Julii, córki cesarza Augusta. Lepidus był teściem Druzusa III, syna Germanika, i w przeciwieństwie do swojego brata, unikał konspiracji przeciwko cesarzowi, pozostając w bliskich relacjach z Augustem.
Kariera polityczna
W 6 roku n.e. Lepidus pełnił funkcję konsula. W latach 6-9 brał udział w wojnie iliryjskiej pod dowództwem Tyberiusza w Panonii i Dalmacji. Po wojnie, na polecenie Tyberiusza, dowodził armią, która zimowała w Siscji (dzisiejszy Sisak). W 9 roku, po powrocie z kampanii, odniósł sukcesy militarne, za co został odznaczony ornamentami triumfalnymi.
Lepidus wykazał się również lojalnością i skutecznością w utrzymywaniu porządku w prowincji Hiszpania. Nawet w trudnych czasach panowania Tyberiusza, cieszył się powszechnym szacunkiem. W 21 roku, cesarz zaproponował mu namiestnictwo prowincji Afryka, lecz Lepidus odmówił z powodu problemów zdrowotnych. W 22 roku przeprowadził renowację Bazyliki Aemilii.
W 26 roku został mianowany namiestnikiem prowincji Azja. Zmarł w 33 roku. Tacyt opisał go jako mądrego i szanowanego senatora, który potrafił zachować niezależność w trudnych czasach.
Wywód przodków
Potomkowie
- Marek Emiliusz Lepidus (bratanek, adopcja?)
- Emilia Lepida
