Ksawery Lubomirski
Franciszek Ksawery Lubomirski (1747-1819) był starostą sieciechowskim oraz generałem wojsk rosyjskich. Urodził się w Lubomierzu jako syn wojewody kijowskiego Stanisława Lubomirskiego.
Kariera i majątek
W 1772 roku po ojcu przejął starostwo sieciechowskie. Zgromadził znaczny majątek, obejmujący 9 miasteczek i 179 wsi w południowo-wschodnim województwie kijowskim, posiadając ponad 100 000 „dusz męskich”. Jego rezydencją była Śmiła.
Po I rozbiorze Polski, około 1777 roku, wstąpił do wojska rosyjskiego. W 1781 roku awansował na brygadiera, a w 1783 roku na generała majora. W 1787 roku sprzedał swoje posiadłości w Smilianie księciu Grigorijowi Potiomkinowi za 2 miliony rubli.
Życie osobiste
Ksawery Lubomirski był trzykrotnie żonaty:
- Antonina Potocka – córka wojewody kijowskiego Franciszka Salezego, z którą miał dwie córki: Elżbietę i Klementynę.
- Teofila z Rzewuskich – z którą miał dwie córki: Amelię i Karolinę oraz dwóch synów: Konstantego i Eugeniusza.
- Maria Lwowna Naryszkina – z którą miał dwóch synów: Antoniego i Aleksandra.
Odznaczenia
W 1784 roku został odznaczony Orderem św. Anny.
Podsumowanie
Ksawery Lubomirski był znaczącą postacią w historii Polski i Rosji, łączącą rolę polityczną i wojskową z dużym majątkiem oraz wpływami. Jego życie osobiste również odzwierciedlało znaczenie rodziny i sojuszy w tamtych czasach.
