Filariozy
Filariozy to grupa przewlekłych chorób pasożytniczych kręgowców, wywoływanych przez nicienie, takie jak Wuchereria bancrofti, Brugia malayi, Onchocerca volvulus oraz Mansonella ozzardi. W patogenezie tych chorób mogą również uczestniczyć bakterie endosymbiotyczne z rodzaju Wolbachia. Filariozy występują głównie we wschodniej Afryce i Azji, dotykając około 1,1 miliarda ludzi w 76 krajach tropikalnych.
Wektory
Pasożyty są przenoszone przez różne rodzaje muchówek, takie jak komary z rodzajów Culex i Aedes, oraz meszki.
Podział
- Filariozy limfatyczne – wywoływane przez Wuchereria bancrofti, Brugia malayi i Brugia timori.
- Filariozy skórne – spowodowane przez Onchocerca volvulus, Loa loa, Mansonella perstans, Mansonella ozzardi oraz Mansonella (Dipetalonema) streptocerca.
Objawy
W początkowym etapie filariozy mogą wystąpić objawy takie jak zapalenie naczyń chłonnych, ból głowy, nudności i pokrzywka. W miarę postępu choroby dochodzi do uszkodzenia układu chłonnego, co może prowadzić do obrzęku węzłów chłonnych, słoniowacizny kończyn oraz wodniaka jądra. Wiele przypadków przebiega bezobjawowo.
Rozpoznanie
Rozpoznanie filariozy opiera się na badaniach mikroskopowych grubych rozmazów krwi, w których można wykryć mikrofilarie, oraz testach serologicznych.
Leczenie
Podstawowym lekiem stosowanym w leczeniu filarioz jest dietylokarbamazyna. W 2003 roku wprowadzono również doksycyklinę jako opcję terapeutyczną, zwłaszcza w przypadkach słoniowacizny. Antybiotyk ten działa na endosymbiotyczne bakterie Wolbachia, które są niezbędne do rozwoju larwalnego filarii.
Podsumowanie
Filariozy to poważne choroby pasożytnicze, które wymagają skutecznych metod diagnostycznych i terapeutycznych. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie mogą znacząco poprawić jakość życia pacjentów.
