Horeb w Biblii
Horeb (hebr. Chorev, חורב) to góra, która w Biblii jest wspomniana jako miejsce powołania Mojżesza przez Jahwe do wyzwolenia Izraelitów z egipskiej niewoli (Wj 3,1). Jest to także lokalizacja, w której Bóg objawił się Eliaszowi, ukrywającemu się w jaskini przed królową Izebel (1Krl 19,8-14).
Dokładna lokalizacja góry Horeb pozostaje nieznana. Najczęściej wskazuje się na górę Synaj lub pasmo górskie w południowej części półwyspu Synaj, w muhafazie Synaj Południowy w Egipcie. Inne teorie sugerują, że Horeb to góra Jabal al-Lawz w historycznej krainie Midian, obecnie w północno-zachodniej Arabii Saudyjskiej. W Biblii oraz w pismach Józefa Flawiusza, miejsce to nazywane jest także górą Bożą, Synajem i Horebem. Kolejną możliwością jest góra Har Karkom na pustyni Negew w południowym Izraelu.
Inne lokalizacje o nazwie Horeb
- W Polsce, jedno ze wzgórz w okolicach Wambierzyc nosi nazwę Horeb.
- W Stanach Zjednoczonych, w stanie Wisconsin, znajduje się miasto o nazwie Góra Horeb (Mount Horeb).
Przypisy
Brak przypisów w podanym materiale.
Bibliografia
- Lennart Möller, Exodus. Śladami wydarzeń biblijnych. Wyd. MUZA SA, Warszawa 2002.
Horeb jest istotnym miejscem w tradycji biblijnej, symbolizującym interakcję między Bogiem a ludźmi oraz ważne wydarzenia w historii Izraela.
