Tadeusz Piotrowski
Tadeusz Piotrowski (1940-1986) był polskim taternikiem, alpinistą i himalaistą, a także autorem książek związanych z tematyką wspinaczkową. Rozpoczął wspinaczkę w Tatrach w latach 60. podczas studiów na Politechnice Szczecińskiej. Wkrótce zyskał reputację wybitnego wspinacza, szczególnie w dziedzinie wspinaczki zimowej oraz w górach najwyższych.
Najważniejsze osiągnięcia
Piotrowski był jednym z czołowych polskich alpinistów, a jego osiągnięcia miały znaczenie zarówno w kraju, jak i na świecie.
W Tatrach
- Nowe drogi od 1964 roku, m.in. na Kazalnicy Mięguszowieckiej.
- Pierwsze zimowe przejście drogi Heinricha i Chrobaka (1968).
W Alpach
- Pierwsze polskie przejście Les Courtes (1967).
- I wejście zimowe przez Wielki Filar Narożny na Mont Blanc (1971).
W górach Norwegii
- I zimowe przejście filara Trollryggen (1972).
- I zimowe przejście północnej ściany Trollryggen (1974).
Osiągnięcia wyprawowe
- I wejście na Pik Skalistyj (1969).
- I zimowe wejście na Noszak (1973).
- I wejście na K2 nową drogą (1986).
Tragiczne wypadki
W 1974 roku Piotrowski był uczestnikiem wyprawy na Lhotse, gdzie zmarł filmowiec Stanisław Latałło. W 1983 roku podczas wyprawy na Api zaginął jego towarzysz. Piotrowski zginął w 1986 roku na K2, po zdobyciu szczytu wskutek tragicznego wypadku podczas zejścia.
Publikacje
- W burzy i mrozie (1977).
- Himalajska zima (1977).
- Gdy krzepnie rtęć (1982).
Odznaczenia
Piotrowski został wielokrotnie odznaczony Złotym Medalem „Za wybitne osiągnięcia sportowe” za swoje osiągnięcia w alpinizmie.
