Karabin Maszynowy Typ 92
Karabin maszynowy Typ 92 (92-Shiki) to japońska ciężka broń maszynowa, wprowadzona do uzbrojenia w 1932 roku. Został opracowany w odpowiedzi na niezadowolenie Cesarskiej Armii Japońskiej z amunicji 6,5 × 50 mm SR, co skłoniło do wprowadzenia nowego naboju 7,7 × 58 mm SR, wzorowanego na brytyjskim naboju .303.
Rozwój i Modernizacja
Pierwszym karabinem przystosowanym do nowej amunicji był Typ 3, który przeszedł modyfikacje mechanizmów i otrzymał nową lufę. W 1939 roku nabój 7,7 mm został przeprojektowany, co wymusiło dalsze zmiany w konstrukcji karabinu. Wprowadzono nową wersję, oznaczoną jako Typ 99, a produkcję Typu 92 zakończono w 1941 roku.
Opis Techniczny
Typ 92 był bronią samoczynną, działającą na zasadzie odprowadzania gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Oto kluczowe cechy techniczne:
- Ryglowanie: ryglem wahliwym.
- Mechanizm spustowy: tylko ogień ciągły.
- Zasilanie: taśmowe (taśma sztywna, trzydziestonabojowa).
- Lufa: niewymienna, chłodzona powietrzem, zakończona tłumikiem płomienia.
- Podstawa: trójnożna, umożliwiająca ogień przeciwlotniczy.
- Nogi podstawy: wyposażone w obejmy do przenoszenia karabinu.
Karabin maszynowy Typ 92 był istotną bronią w arsenale japońskim, łączącą nowoczesne rozwiązania techniczne z wymaganiami pola bitwy.
